Saturday 23 April 2016

To visit or not to visit: By Drone

Well, I will continue my blogs in English for now.. and will occasionally switch to dutch. Being bi-lingual does have, like most things, it's advantages and disadvantages.

My blog is called Omaverweg. It is a result of requests from other 'oma's ver weg' to share my thoughts, experiences and ideas about this phenomena. Because - being an oma far away although not new, has changed over the years.

My oma used the blue airmail letters to communicate with us.

Later on we were able to phone and not only that, letters, cards and parcels arrived with more frequency as the flights to and from Down Under increased.

Today, with the internet - the ICT revolution, communication is so diverse, so available that being 'far away' is only a physical issue.  We can stay in contact with our loved ones on a day to day- eyeball to eyeball by way of FaceTime, Skype, Snapchat, e-mail and the ever reduced costs of phone conversations.

No, we omas can't babysit, take the kids to school or fold the washing. We can however communicate directly with our children and grandchildren. Most of them being even more confident with the
options and possibilities that are available to them.

And now there is more- I recently watched a documentary on Drones. On the ethical, moral and practical implication of a new possibility, a new way of communicating, information seeking, invasive maybe type of invention that is rapidly taking shape of which the consequences are now only becoming apparent.

Maybe one day I can watch my grandchildren at the beach, be at a baptism, school ball or wedding without leaving my home.

Will there be an Oma far away in the future writing about her experiences and being grateful for this technological development?

If you want to see this documentary- here is the link. DRONES: Invasie van de Drones.

It does answer as it does pose questions. I am curious how this dilemma will shape my and my grandchildren's future.

Wednesday 20 April 2016

The school ball

I just cannot believe that it could be his final year ( Year 12 option) at High School.  My gorgeous grandson Max is preparing for his school ball.

And I won't be there- well not in body but CERTAINLY in thought and via instant pics - I will get an immediate visual image letting me know how things are going. The distance ( Nederland- Australia) is just a bridge too far for 'omaverweg' right this minute to be able to join them.

His mum has purchased a lovely gown- his dad I am sure will also look debonaire.

But my grandson- well I just KNOW he will shine.

What does make me glad though, is that his granddad will be present- he is joining them for a holiday from New Zealand- arriving just in time to make this day complete.

We get on well - as we realise that we may not have made it as a couple- we certainly do put our differences aside and respect each other in the care and well being of our children and grandchildren. That is paramount, not only for our children en grandchildren - but for us a parents.

So now, the end ball- a huge event in my grandson's life.

I will be keeping vigil during their fun night, enjoying the sent pictures and wish him, his proud parents and my former husband much joy during this awesome event.


Monday 11 April 2016

Double dutch- in het Engels

Jaaaaa, ik zit nu in een tweestrijd.

Do I switch to English blogging on my omaverweg Blog?

Mijn kleinkinderen spreken en lezen geen Nederlands- mijn kinderen ook niet.

Eigenlijk ben ik ook begonnen om meer met andere 'omas' de verhalen te delen.

Maar nu begint een van mijn kleindochters ook te bloggen en vind zij het ook interessant om oma's blogs te lezen.

Ik weet het wel- er is Google Translate- maar heb je die wel eens gebruikt?

Dus, misschien wordt dit een DOUBLE DUTCH blog- soms in het Engels en soms in het Nederlands. Want, tja, zo 'doen' wij Nederlanders dat ook eigenlijk he? In het Nederlands communiceren wanneer het zo uitkomt en in het Engels als het niet anders kan - of zo hoort.

Gelukkig is mijn dial-emma (= Dilemma) makkelijke en niet levensbedreigend. Dus, knoop door hakken en gewoon - doen waar iedereen wat aan heeft.

Oma's hebben het er maar druk mee. Ik hoop niet dat ze gaan Vloggen- want dan moet oma nog moderner worden een mee gaan met de techniek. Het is wel leuk natuurlijk- oh jeetje, ik voel het al aankomen. Kleinzoon van 16 is een prima kandidaat- die weet van dit soort zaken. Hij heeft mij jaren geleden al overgehaald om spelletjes online te spelen met hem.....!

Hoezo 'Omaverweg?'






Friday 8 April 2016

Wat een leuke verrassing

Kleine kinderen worden groot - en kleinkinderen ook! 
( kon de woordspeling even niet nalaten)

Ik blog al een tijd over diverse onderwerpen - en ben vorig jaar deze "omaverweg' blog begonnen. Ik houd de Blogs gescheiden omdat iedereen zo wel hun eigen interesses hebben.


Ik ben een Blogger

Ik heb een Keukenblog, - over mijn keuken ervaringen ed
een Geloofblog, - over geloofsonderwerpen
een Denkblog, - mijn gedachten enzo- gewoon ' het leven'
een Engelstaligblog - voor mijn engels sprekende familie en vrienden
en
een Omaverwegblog- jaja omdat ik en vele anderen een omaverweg zijn.


Ik heb op een Blog alle links staan- dus iemand kan over alle onderwerpen lezen of kiezen wat aanspreekt. Het is soms erg tijdrovend- maar voor mij een opluchting om dingen 'uit mijn hoofd' te krijgen. Het delen van gedachten is voor iedereen anders- ik voel mij er goed bij. Voor anderen is lezen over iets ook bevrijdend - te weten dat ze niet alleen zijn in dingen.

Een paar dagen geleden kwam er een 'ping' uit mijn telefoon- berichtje van mijn dochter in Hamilton
"Mum, maybe you would like to see this" en met daarin een link naar een blogadres.

Mijn oudste kleindochter is aan het bloggen geslagen.

Yeeeeeee, hiephiep. Wat leuk zeg.

Blijkt dat vanuit haar studie er onderwerpen zijn waar zij hun gedachten op moeten schrijven. Meteen een les in taal- maar ook in het verwoorden van belevenissen e.d.

Ik even blij- meteen de 3 berichtjes gelezen. Wat leuk.

Misschien zit het in de genen. Mijn vader was ook al veel bezig met woorden en schrijven. Ik heb een hele collectie poëzie uit zijn hand.
Ik ben benieuwd naar de volgende stukjes

Zo komt omaverweg - weer een stukje dichterbij.