Emotionele tijd van het jaar- Festive season emotions

Scroll down for the English version

De kerstboom staat- met alleen de lichtjes er slordig in gespannen. De dozen met versiering staat in de hoek. Ik merk dat ik elk jaar steeds meer moeite hebt om deze taak, huiskamer te versieren, moeilijker vind. Toen de kinderen klein waren, hielpen zij mee met het versieren van de boom. Naarmate ze ouder werden, was het mijn taak geworden. Ik vond het altijd geweldig om te doen want ik wist hoe vrolijk de kinderen reageerden als ze binnen liepen en de 'gezelligheid' van de kerst hun tegemoet kwam.

Mijn eerste jaren alleen in Nederland ( v a 2000), zetten ik mijzelf ertoe om deze taak een nieuwe draai te geven. Het is nu 16 jaar ( 13-12-2002) geleden dat ik mijn huidige man ontmoette. De boom en de vrolijkheid van de kerst kreeg een nieuwe wending en het lukte weer om er wat moois van te maken. De feestweek van 2010/11 gemaard door het overlijden van mijn moeder. Op 19 december 2012 stierf mijn schoonvader. Weer kreeg ik het moeilijk. De boom kwam er dat jaar niet. Het jaar daarop een mini versie, toch pakten ik de draad weer op.

De kleinkinderen worden groter. Ik heb al met al een keer Sinterklaas en 1 keer kerst met ze gevierd. Dat was lang geleden. Ik had dit jaar er zo graag bij willen zijn. Het lukte niet. Ik denk ook dat ik daarom misschien nu weer meer moeite hebt met het 'er weer niet bij zijn' vooral vanwege mijn nieuwste kleinzoon die nu zijn eerste kerst viert. Toch ben ik een bevoorrecht mens om nu al een ticket 'in de pocket' te hebben voor maart 2019. Pasen is ook een pracht van een feest en brengt ook een vreugde met zich mee. Een kerst cd vult de kamer en de tekst raakt mij. Heel dubbel. "I'll be home for Christmas'! Want dat ben ik wel en toch ook weer niet.

Terwijl ik dit emotionele moment van mij afschrijf besef ik maar al te goed dat ik veel hebt om dankbaar voor te zijn. Al mijn kinderen en kleinkinderen hebben het razend druk met hun eigen voorbereidingen, vakanties, mooi of minder mooi weer, drukte en vrolijkheid op hun eigen manier en in hun eigen (t)huis. Ik ga zo aan de slag. Die boom staat voor vreugde, liefde, hoop en vrede. Ik ga dat gevoel oproepen, niet alleen van buiten via de versieringen maar ook van binnen met de kennis dat het is zoals het is. Ik hier- zij daar!

Voor iedereen die moeite heeft in deze periode, ik leef met jullie mee. Misschien komt het door de 'donkere dagen', de sneeuw of de vrolijkheid met al die kerstmarkten en oliebollen kraampjes. Dit zou ik zo graag willen delen met diegene die mij zo dierbaar zijn. De ballen roepen! Diepe zucht, daar ga ik dan.

Mensen, hoe dubbel het soms kan zijn: Toch wens ik een ieder

ZALIG KERSTFEEST en een GEZOND EN GELUKKIG 2019

In the corner of the room the lights of the still to be decorated tree is beckoning me to 'finish the job'. The decorations are stacked all set to go. But I'm not. The last few years I have noticed I'm finding it harder and harder to 'get into the Christmas spirit of old'. Memories of days gone by when the children were little and helped me decorate the tree. As they got older it was 'my task' which I lovingly completed being thrilled with the look on their faces when they entered the house- all festive and cheery.

When I first arrived back in Nederland 2000 I encouraged myself to 'make Christmas' happen in my home. The ache of missing my family didn't disappear but the sharpest of edges were shaved off with the knowledge that they were all well. After meeting my husband 16 years ago a new era was created. I found myself being able to 'get into the spirit of things' until my mother's death (1st  January 2011) followed by that of my father in law (19-12-2012). Slowly my husband and I regained some form of peace and reclaimed the Christmas time as a time of joy.

My grandchildren are growing up fast. I've managed to celebrate one Sinterklaas with them and a 'fake' Christmas one February which was also fun. It was my intention to be there this year-especially due to the newest grandchild just born. It wasn't to be. I think this too adds to my feeling of loss and sadness, struggling to reclaim some of the Christmas cheer. What I do keep telling myself is that I am a privileged person having a paid up ticket to go visit in March 2019. So special and my longing to see them all is so strong. The Christmas CD is causing some unrest, "I'll be home for Christmas"- and although I am home- I'm torn between the two.

Whilst writing down my thoughts to clear my head, I do realise I am extremely fortunate and blessed. My children and grandchildren are busy in their own worlds, preparing for their own feasts, presents, dinners and holidays ahead. I realise I too have a responsibility to 'make the most' of this time to also enjoy the peace and joy this season is renown for. My room needs to also be decorated to radiate the love and hope Christmas stands for. I feel motivated and encouraged to get started and complete the task I know needs to be done.

For all out there struggling for whatever reason with emotions of sadness and loss, I understand. Maybe, due to the winter season, the longish dark days, the snow, the decorated streets and Christmas fairs everywhere, the smell of 'oliebollen and Gluhwein' is my sense of loss and 'missing you' stronger than on other occasions. The yearning to share this with those I hold dear is at it's peak. I've pep-talked myself into getting cracking. The decorations are calling to be hung in the tree. I'm imagining the children's disappointment if I allow myself to sink into a sad dark pit in this time of cheer.

My parting wish is for everyone to enjoy the

MERRIEST OF CHRISTMASSES AND GREAT JOY AND HAPPINESS IN 2019

Daar ben ik weer - Time to catch up!

Scroll down for the English version! 👇

Het is een poos geleden dat deze oma in de pen is geklommen. Het is kommer of kwel. Ik schrijf of heel veel of weinig, zoals de laatste tijd. Enfin, hallo allemaal, hier ben ik weer. Een groot reden: herstel van hand operatie gaat TRAAAAAG en loopt tegen weerstand aan. Het gevolg is minder gebruik van de hand- wat nu gelukkig weer op gang komt met fysio en Shiatsu behandeling.

En dat is belangrijk...want een oma hand moet kunnen kroelen, bakken, neus af vegen en in bed stoppen. Toch? Nou doe ik dat niet veel maar als ik in de gelegenheid ben dan is het 150% gaan met die banaan. Mijn bezoeken aan de kleinkinderen zijn niet vaak en wil ik er an ook alles uithalen. Overal aan mee doen en kunnen genieten.

Het is weer zover. Ik ben aan het plannen, uitzoeken en een schema aan het uitwerken waar iedereen blij mee kan zijn. Want het gaat niet alleen wanneer ik 'kan' maar ook of het in de 3 gezinnen uitkomt dat ik er ben.

Laatste reis was in april en mei 2017 ( link naar blog) Het lijkt langer geleden. Deze moeder en oma heeft de drang om weer bij haar kinderen en kleinkinderen te zijn. Om contact op persoonlijk niveau te hebben. De wens is er altijd wel, de mogelijkheid financieel ligt wat gevoeliger. Het is niet niks - het boeken van die reizen.

De laatst ervaring was minder leuk. Ik heb nu, sinds 2000, twee negatieve reizen gemaakt. Op het gemiddelde ( 8 keer) dus niet echt het ergste maar je bent zo afhankelijk van de mensen om je heen - die meestal de taal ( Engels) niet beheersen. Je bent moe, gespannen en, zoals ik meestal ga, alleen.

Ik kijk best wel naar aanbiedingen, naar jaargetijden enzo. Probeer ook op verschillende momenten bij mijn familie te zijn om andere verjaardagen of school activiteiten te vieren en dat brengt ook het nodige prijskaartje met zich mee. Het liefste was ik er nu al... die knuffels laten toch even op zich wachten.

Deze keer wil ik niet een paar uur voor vertrek te horen krijgen dat mijn overstap tijd met 7 uur is verlengd, en dat ze mijn koffer 'vergeten' in te laden bij mijn tussenstop. Het was aardig hoor, van mijn reisorganisatie, om een hotel op de valreep te boeken, maar ik zou daar NOOIT iemand heen sturen. Vies, afgelegen, kaal, geen koffie, thee of zelfs broodje te vinden. Het lag in een buitengebied zonder winkelcentrum of wat dan ook. Dramatisch vond ik het. Ik kwam gebroken aan op mijn bestemming.

Vandaag weer een zoektocht naar een betaalbare en een wat comfortabeler vliegreis speuren. En als dat niet lukt, dan Robert ten Brink inschakelen. Ik wens alle oma's ( ja en ook opa's) veel plezier met alle kleinkinder momenten. Ze zijn zo kostbaar. Maar dat weten jullie vast al. Dat worden strak weer leuke vidoe's op mijn YouTube. Geweldig




"The time has come," the warrior said. To plan that next trip to visit  my family in New Zealand and Australia. Well hello there once again. It's been a while. For some reason my writings this year have been few and far between. It's all or nothing 😉 with this OmaFarAway. One of the big reasons is the ongoing saga with my hand. The left one. Thankfully I am right handed or the disaster would have been greater. I'm hoping for a total healing by the end of this year- still full on physiotherapy and Shiatsu treatment so feeling positive. I live in hoop.

And that's important. An Oma hand is one which needs to caress, wipe noses, bake cookies and cakes, tuck up in bed and generally be 'handy' to have around. Seeing my moments doing those things are few and far between- when I do get the chance I want to be able to give 150%. My trips 'Down Under' are few and far between. I want to make the most of each opportunity.

The thing is, I've started planning again. I had wanted to be there towards the end of this year but well, didn't happen. Now I am looking at what suits the families, including my own situation. Maybe the same timeline as last trip from the end March- April half May. The prices are more affordable than at the height of summer. That is also a biggy in the scheme of things.

My last trip in 2017 ( link to blog) The experience  with the particular airline I flew with ( best priced) is not one I want to repeat. I do read how others have had good experiences with this company and maybe mine was just bad luck- but I arrived in New Zealand totally exhausted and minus my luggage. Just prior to my leaving Nederland I was informed my stopover was extended by 9 hours NINE HOURS, if you please. No compensation, no hotel- just take it or leave it. The booking agent did manage a hotel for me- but I would never want to stay there agin. HORRIBLE. Online it looked great. I'm not fussy, didn't expect grandeur but cleanliness is paramount and being there for that length of time a snack facility would have helped a wee bit. Anyway, that was that - looking forward now to a better experience.

OmaFarAway making videos for YouTube
Check them out here!!

This afternoon my research continues. And I'll be sure to let you know what the outcome of this process is. Yay, Kids, mum is coming - anyone need a pantry sorting? I'm already looking forward to being able to place videos of my trip on YouTube...to have and to hold.

Wanneer de kleintjes groot worden!

'Mam, we zijn zwanger!' Mooie woorden met een onwerkelijk vooruitzicht. Je kind krijgt een kind. Het is mij 8 keer overkomen, plus twee 'ready-mades'. Wat een rijkdom. Het werd een steeds mooier jaar. Bezoek van mijn Australische kleinzoon. Mijn vriendin uit Nieuw Zeeland, Ik zou 65 worden EN nu een kleinkind erbij. WOW! Hoewel ik al aan het dromen was van een bezoek, werd net nu iets meer concrete.

Nou be ik altijd al "OmaFarAway' geweest. Tussen Nieuw Zeeland, waar ik toen woonde, en Australië ligt een giga plas water. Het is waar, zelfs toen heb ik de 3 die in Australië woonde ook niet vaak genoeg gezien ondanks de afstand - just across the ditch! Terug in Nederland 18 jaar geleden, werd de afstand NOG groter. Daarna volgde de een na de andere berichtgeving van een aankomend kleinkind. Inmiddels zou je denken, dat de gezinsuitbreiding wel aan het einde gekomen zou zijn. Dacht ik ook. Tot Moederdag jongstleden. Wat een gaaf cadeau! Jongste zoon en zijn partner hadden in korte tijd (3+ jaar) 3 kleintjes 'gekregen'. De jongste is net op school begonnen. Hij is 5 jaar oud dus. In november kondigt nummer 4 zich aan.

Als ik de foto's terug kijk, ook die ik zelf heb mogen maken, dan zie ik de ontzettende snelle groei en ontwikkeling bij allen. Mijn kleinzoon van 18 die dit jaar bij mij op bezoek was heeft zijn eerste baan. De jongste, zoals ik zei, gaat nu naar school. Allen die daar tussen in zitten zijn bezig met persoonlijke ontwikkelingen, talenten, studies en hobbies die meer de schijn van pubers over zich heen hebben dan de 'kleinkinderen' van mijn laatst bezoek.

De moderne media heeft zo zijn voordelen. We kunnen elkaar zien, stemmen horen en in de ogen kijken. Toch merk ik dat de ontwikkelingen die zij meemaken mij weer zal verbazen wanneer ik weer voet op hun aarde zet. Misschien komt het door de aanstaande verwachtte geboorte - die ik weer mis loop, dat ik wat gevoeliger ben en de afstand weer eventjes verafschuw. Er zijn gelukkig momenten - best veel, waarin ik in vrede leef met deze situatie. Het nuchtere " het is niet ander' speelt daarin en grote rol.

Een van mijn kleindochters is al vanaf haar 4de dol op haar paardensport. Nu behaalt ze, samen met haar paard Bess, prachtige resultaten in haar gekozen sport. Dat Max nu een baan heeft zal zijn leven ook veranderen. Hij had een baantje bij een postkantoor twee ochtenden in de week vooraf het naar school gaan. Dus die discipline had hij al. Nu is het 'echt' werken. Op tijd zijn.  Inzet en doorzettingsvermogen. Ook als het even niet leuk is. Het zal wennen zijn en ik proef nu al dat hij het prettig vindt om een routine te hebben. En wat fijn voor mijn zoon en schoondochter. De jongste wordt volwassen. Een nieuwe fase breekt aan.

Mijn droom was om eind dit jaar weer een bezoek te brengen. Dat gaat dus niet gebeuren. Een ingreep aan mijn hand verloopt niet zo gunstig. Ik ben er nog eventjes (?) mee bezig. Ik kan niets vasthouden, laat staan appeltaart bakken met de kids of een baby in bad doen. Ik gok nu ergens in 2019. Het is niet anders.

Oma zijn, prachtig. Ik draag de title met trots. Ik ben zo benieuwd naar de ontplooiing van allemaal. Elk fotootje, berichtje en ontwikkeling volg ik met bewondering en enthousiasme. En nu zij meer van mij kunnen beleven oor de videos die ik maak voor YouTube, leren ze mij en mijn leven ook beter kennen. De (klein)kinderen vinden mij 'cool' als oma die deze nieuwe technieken inzet. Ik groei met ze mee.

" Hi mum, happy birthday. We've got a surprise for you. We are having another baby." Isn't that the most wonderful gift EVER!!? Indeed it is. From a family of 5 they are increasing their number to 6. Baby is due mid-end November. My first thought was...' wow what a year. My Australian grandson here for 2 months, my girlfriend from New Zealand coming for a visit AND becoming oma again! I might have to plan a trip. Well, I was already trying to find a suitable date for all concerned before this news, this just made it more pressing.

I've always been OmaFarAway. Even while living in New Zealand I didn't get to see my 3 grandchildren in Australia a lot. And that was 'just across the ditch". The news both excited me and caught me by surprise. I thought the 3 families were 'complete'. So, all you omas out there, be prepared to be surprised.

Apart from being able to be in New Zealand at the time of my daughter's second child, I haven't had the privilege of being there for any of the others. My sober and  levelheadedness says, ' that's how it is!" No matter how hard I find it in reality. It is what it is...!

Yes, we keep in touch, I follow the children's developments using the means available today. Modern technology provides so many visual opportunities. Even still, their developments, changes to their looks, build and even outlook on life take place without me watching that happening step by step. Between my visits and re-unions, so much has already taken place.

OmaFarAway

One of the granddaughters has developed a love for the horse sport since the tender age of 4. She's doing so well now with her own horse Bess. Gathering ribbon after ribbon at events and competitions. My Australian border  (18 years of age) ,  now has a fully grown up job altering his path and that of his parents. A new time frame developing there. The others, all also rapidly assuming their identities in their chosen activities. That's probably the most beautiful part of seeing them develop. I do miss being a more active part in that. Suffice to say, they are doing well despite my absence.

My planning for a visit is on hold unfortunately. The rehabilitation after surgery on my hand are  taking on drama proportions. Can't hold the baby, bake the apple taart or do up my own bra. Bummer. I'll now take a shot somewhere early  in 2019. Time will tell. Meanwhile they can follow some of my antics. The OmaFarAway videos help them get an insight into what I get up to so that's one way I can share my life with them... and all those family and friends who live 'FarAway'! I am proud to be their Oma, despite being FarAway and carry that title with honour.

Roll on 2019 and let it bring more of the joys of 2018.

Terug van weggeweest - Back to routines

Scroll down for the English version! 

Nou dat is een tijdje geleden dat ik hier zit te schrijven. Wat een druk en vol jaar beleef ik dit jaar. Eerst de vooruitzicht en de komst van mijn kleinzoon uit Australië voor twee maanden. Na een vol programma, waarvan ik veel videos van op YouTube, onder OmaFarAway, heb gezet om op terug te kijken en de vreugde te delen, was het even aandacht voor het huishouden, vrienden en voorbereiden op mijn vervolg bezoek uit Nieuw Zeeland. Het mooie weer was een kers op de taart!

Annette logeerde 8 dagen bij ons waarna zij en ik een avontuur aangingen in Wales. Dit hebben we ook vastgelegd. Later als wij groot zijn kunnen we terugkijken op een mooi avontuur 😂! Mijn vriendin is ook oma, zal volgend jaar ook ervaren om een OmaFarAway te zijn wanneer haar dochter, schoonzoon en kleindochter naar Europa komen voor 2 jaar rondreizen. Zij is ook mijn vertegenwoordiger zo af en toe als pakjes bezorger, cadeautjes regelaar voor mijn kinderen en kleinkinderen in NZ. Handig zo'n tussen persoon.

Na onze reis wist ik dat ik aan moest poten om huishouden weer recht te breien, er was wel veel op orde maar toch...ik heb wat klusjes die ik klaar wilde hebben voordat ik een operatie aan mijn linkerhand zou ondergaan. Voorbereidingen om met een hand dingen toch te kunnen klaren. Ik zou 12 weken hersteltijd nodig hebben werd mij verteld. Ondertussen is ook mijn schoondochter zwanger zodat ik graag mijn spaarpotje weer aan wilde vullen om een kraambezoek te kunnen brengen. 

Ik was nog geen week thuis of er kwam een vervroegde oproep. Of ik de volgende dag al onder het mes wilde? Geen tijd om te piekeren, sneller hersteld. Leek ons een goede zet. Ik zit nu met één hand en alleen middelvinger te typen. Het herstel loopt achter gezien er een mini tegenslag is op komen dagen. Programma aangepast, er komen een paar weken bij! Het heeft wel voor de nodige onrust gezorgd. Komt goed zeggen de medici die hierbij betrokken zijn, komt goed. GEDULD is een schone zaak. Van alle gebeurtenissen de afgelopen maanden, kon ik hier niets op voorbereiden. Moest letterlijk alles uit handen geven. 

Ik ga ervan uit dat ik tegen eind van het jaar een reis hebt kunnen boeken om mijn nieuwste schatje te kroelen, om de anderen die al groot worden ook te omarmen, en mijn kleinzoon in persoon te feliciteren met zijn eerste baan. Wat een rijkdom. Wat is de afstand toch groot als alles even niet mee zit? Deze OmaFarAway had wel wat kinderknuffels kunnen gebruiken. Woensdag weer fysio en hopelijk nieuws dat de operatie de gewenste resultaat heeft geleverd. Dan hard werken naar herstel - deze oma handen/armen willen weer functioneren na toebehoren. komt goed!

Well, long time no news. My word what a year it has been. Filled with los of excitement, anticipation, organisation and happy memories. The two months with my Australian grandson just flew by. I've managed to capture some of our adventures and placed videos on YouTube under the name OmaFarAway! Great to look back on and share. After he left it was time for extra attention for neglected housework, friends and preparation for the visit of my dear friend Annette from New Zealand.

After re-couperating from the trip and an eight day stay in Nederland, Annette and I embarked on a Welsh adventure (also to see on YouTube). What a fabulous summer we experienced. Next year Annette herself will experience being an OmFarAway when her daughter, son in law and granddaughter will travel Europe over a 2 year period. Living in NZ she is often a 'stand-in' and go between for presents and such for my (grand)children there. So handy. 

Once home I needed to get my skates on once again on the household front as I was scheduled for a hand operation later that month. I wanted to prepare things to be able to handle being a 'one armed housewife' for the coming 3 months. Plans don't always work out. A few days after my return I received a phone call- 'if I could avail myself the next day for the operation'. I had little time to decide. Why not? I wanted a quick process. My daughter in law is pregnant - so OmaFarAway needs strong hands to hug and to hold. Plans to make another visit always in the pipeline- now even more so!

The operation 'went well' according to the operating specialist. Unfortunately rehabilitation has hit a snag. Oh how a child's cuddle would have helped soften the disappointment - then the distance is so much wider! I'm behind schedule in the process for the return to the use of my hand. The perceived 12 weeks will now possibly be 14. Next Wednesday back to physiotherapy to find out whether the operation has succeeded despite te wee setback. This oma wants her hands to bake, cuddle, write and do stuff for and with her (grand)children.

I'm gunning for a visit either end this year or early next (which is probably more realistic). To hug, hold and cuddle. To congratulate and celebrate my grandson with his new job, to bake, cook and play. Onward and upward said the warrior- and that's what I am going for! This oma is taking on the challenge.

Klein(e)kinderen worden groot - My, how they've grown!

Maart 2000 werd in Australië mijn kleinzoon Max geboren. Samen met zijn twee oudere broers vormde zij een mooi gezin.
In december 2004 werd mijn dochter, oudste van 3, moeder en daar volgenden nog twee kleintjes om het gezin kompleet te maken. De afstand tussen Nederland en Nieuw Zeeland + Australië is te overbruggen- als je maar zorgt dat je spaarpotje steeds weer bijgevuld kan worden. In de jaren '50-'70 was het ondenkbaar door om de zoveel jaar een reisje naar 'het thuisland' te maken. Daar is wel veel verandering in gekomen. Ik heb moeite met de mensen die roepen dat we niet met vliegtuigen op vakantie zouden mogen- vanwege de vervuiling. Nou 'roepers' dan zou ik mijn kleinkinderen nooit leren kennen of zien. En dat is dan wederzijds- zij mij dus ook niet!

Mijn jongste zoon is nu ook vader van 3 met nog eentje op komst. Ik verheug mij er zo op, bij het volgende bezoek, om weer zo'n bundle vreugde in mijn armen te kunnen sluiten. Ik heb geen datum en het spaarpotje is behoorlijk aangesproken vanwege het bezoek van mijn kleinzoon Max. Daar was het potje ook voor hoor, daar niet van.  Het bericht van de aankomst van nog een kindje kwam tussen het bezoek door. Nu maar zorgen dat ik weer alle zeilen bijzet om een bezoek waar te kunnen maken. Sparen kan ik wel.


Tegenwoordig heb ik leuk persoonlijk contact met een paar kleinkinderen die nu wat ouder zijn. Op Instagram of via emails en FaceTime kunnen zij mij nu berichtjes sturen, gesprekken voeren en op de hoogte blijven houden van het reilen en zeilen met bv hun schoolervaringen. Ze zijn niet afhankelijk van de aandacht en tijd van hun ouders hiervoor. Wat een verschil met vroeger. Een telefoontje die geboekt moest worden, de 'slecht bericht' telegrammen, een luchtpostvel met alle mogelijke millimeters volgeschreven. Natuurlijk blijven de slechte berichten moeilijk, maar ik moet zeggen, dat het elkaar aan kunnen kijken, praten  met tranen, toch meer een gevoel van nabijheid geeft. Bruiloften en andere gebeurtenissen bij te kunnen wonen via satelliet beelden of 'live' via andere media mogelijkheden. Een heel gewin voor diegene die elders ter wereld hun thuisbasis maken.

Ik zie de groei in de kleintjes, ik merk hun vorderingen in het leerproces en groei in hun woordenschat. Wat gaat dat snel. Nu, bij aankomst, zijn wij geen vreemden voor elkaar. De live beelden helpen om zelfs bij de jongste telg, een vorm van herkenning. Al ben ik OmaFArAway, toch zijn wij wel heel dicht bij elkaar. En nu ik ook YouTube videos online zet- volgen ook zij meer mijn leven hier in Nederland en vinden dat prachtig. Wat zijn er toch veel mogelijkheden om ons leven met elkaar te delen. Het is de moeite waard om op de hoogte te blijven van alle mogelijkheden en ermee bekend en vertrouwd mee te raken.


Wil je ook meegenieten van de reisjes met Max: Amsterdam -  Rotterdam  - Parijs  - Berlijn   - Giethoorn  en nog veel meer! Klik op de namen van de plekken die jij ook wil bezoeken.

In March 2000, my grandson Max was born, in Shepparton Australia. That's the one who just had 8 weeks here in Nederland with me. A GREAT time was had by all. Now the family counted 3 sons. I was oma and loved it.

By 2009 the number of grandchildren had reached 6 and a few years later my youngest son and his partner added another 3 to the ranks. Before the year is out, number 10 will have announced 'itself' adding to my 'oma joy!'Now this new event has also spurred me on to be even more frugal and committed to re-filling the sock under the mattress. I obviously will want to hug and hold this new addition to the family. In the early immigration years of the 60's-'70's it was unthinkable to travel back on a regular basis to one's 'homeland of old'. Let alone that family members could come over and see where their family members had made their new home. That is different today. I don't get to go every year- but do try to fit a trip in every 2 years. The children grow so fast. While they are little I would so love to be part of their developmental years.

There are so many ways in which contact an be made these days. emails instead of Airmail, FaceTime or Skype instead of phone calls, and even being able to attend special occasions via live connections via Internet. Unthought of in my childhood. And due to the possibilities, I get to see my grandchildren grow, to follow more closely their path to maturity. Keeping tabs on school progress and hobby activities.

It works both ways. I blog and now- a-days, vlog ( make videos for online) and in this way make it possible for the kids to see what OmaFArAway gets up to. They get to travel the countryside, to meet some of my friends. The technology is there and I find it a challenge to keep abreast of the possibilities. Great to keep that mind active and alert. Also getting compliments for the grandchildren who think their OmaFarAway is 'cool!' All I can say is, " what a wonderful world of opportunities we live in."


Want to see all the places I visited with Max? Just click on the name places above in the 'dutch' section! There is lots to see.

Uitstapjes plannen met bezoek uit DownUnder? What to show and where to go with the visitors?

Scroll down for the English version

Je woont een halve wereld van elkaar verwijderd. De bezoekjes lijken mij soms vaker gemaakt te worden door de achterblijvers, om te zien waar iemand terecht is gekomen, dan door diegene die huis en haard hebben verlaten. In ieder geval in de eerste jaren. Je moet je inburgeren, een nieuw leven opbouwen - dus zit een 'reisje' naar 'thuis' er even niet in.

OmaFarAway - videos

Dan komt er een moment, misschien na een jaar of 5-10 dat je toch die neiging krijgt. Kleinkinderen mee nemen naar oma en opa. Je eigen geboorte land en plekje laten zien. Misschien zelfs aan je 'buitenlandse' echtgenoot(te). Alles moet in die 4 weken. De vlucht, de ontmoetingen, kennismakingen, familie en vrienden bezoekjes en dan nog wat te laten zien van je land. Het is een drukke periode Van echte vakantie kan je eigenlijk niet spreken want je komt straks uitgeput maar voldaan terug in je nieuwe thuisland. Herkenbaar?

Ik heb 30 jaar in Nieuw Zeeland gewoond en er wonen nog twee kinderen van mij, met hun gezinnen. Daarbij heb ik ook nog een zoon in Australië wonen, ook met gezin. Ik maak dus nog al eens een reisje. Goedkoper voor mij om te gaan dan de gezinnen zo'n groot bedrag op te hoesten. Als het kan, geweldig, maar dat is niet voor iedereen haalbaar.

Als ik ga, dan 'pak ik' mijn oude leventje deels weer op. Ik heb daar familie, vrienden en een geschiedenis. De weg is mij bekend, de taal, gewoontes, winkels en bijzonderheden ook. Het is echt een familie bezoek en niet echt 'vakantie' in die zin van reizen en aan strand liggen. En dat hoeft ook niet. Daar ga ik niet voor.

Maar dan, dan krijg je verzoeken van anderen die jou kant op willen komen. Wat willen ze zien? Wat boeit ze? Wat wil jij graag dat op hun netvlies blijft plakken? Hebben zij al ideeën en voorgenomen beelden? Is het familie? Of zijn het vrienden? Hoeveel tijd hebben zij, en jij, om dit een onvergetelijke vakantie te maken?

Zoals sommige van jullie al weten, heb ik net mijn kleinzoon op bezoek gehad. Acht weken mocht hij bij mij bivakkeren om Nederland te leren kennen en wat uitstapjes over de grens maken. Bijna 3 jaar geleden was mijn dochter hier met man en kroost. Wat een ongelooflijke blijheid. In 2003 kwam mijn jongste zoon logeren. Een cadeau voor zijn 21ste verjaardag van zijn vader. En nu afgelopen april-mei, 8 weken lang, mijn kleinzoon van 18 hier. Ik hoop dat alle activiteiten lang bij hem zullen blijven hangen. Om hem eraan te herinneren heb ik videos gemaakt. Die staan online. Deze OmaFarAway heeft veel moeten leren ( en nog) maar toch ben ik trots op wat online staat. Van mijn oma en opa's heb ik zwart witte foto's. Mijn kinderen hebben een dvd met wat films met hun opa en oma maar ook veel kleurenfoto's. En nu, mijn kleinkinderen hebben YouTube. Films, stem en beeld. Ze kunnen zien waar OmaFarAway zich mee bezig houd. Waar ze naartoe gaat als ze wel op vakantie is. Ach, ik ben dan misschien geen perfecte camera vrouw en film editor, toch vinden de kids and anderen mij toff. Dat geeft een mens moed.

De afgelopen paar weken heb ik de ruimte genomen om weer bij te komen. Mijn routine komt geleidelijk aan weer op gang. Toch wordt het volgende week weer 'verstoord' door de aankomst van een vriendin uit Nieuw Zeeland. Er staan weer uitstapjes op het programma. Ik heb gekozen voor de provincie Zeeland. Twee jaar geleden was het meer midden Nederland. Giethoorn, Wiedde Weerribben, De Flevopolder. Ze genoot van de uitleg hoe ons land- ons land is. Daarna gaan we samen Wales verkennen. Er komt geen eind aan deze prachtige avonturen.

Deze OmaFarAway zit voorlopig niet achter de geraniums. Ik blijf filmen en genieten van wat op m'n pad komt. Wie weet wanneer ik weer de kans krijg om een bezoek Down Under te maken.

You live on the other side of the globe. From where I sit, it appears visitors are more likely to visit those who left their homeland than those who left, as it takes time and effort to become part of a new culture and feel 'settled in'. Not only that, but those 'left behind' are curious as to where their loved ones have gone to, what their new lifestyle and circumstances are. So it seems only logical these visits. Not to mention the costs involved.

Then, after some years, the time may just be ripe for a visit 'home' to show your children your own place of birth. To let oma and opa enjoy the pitter patter of feet in their home. I know I did. Almost 3 years ago my daughter, son in law and 3 children came for a visit. How I swelled with pride having them here. Having people visit is great. It's a big thing. Takes lots of planning and nutting out what type of activities, visits are appropriate and can be found time for. What is important? What are the interests, What cannot be left to chance? Family, friends, cousins....! Believe me, one tries to 'get it right' and hopefully the experiences, efforts and goodwill are appreciated. Great memories are born.

Some of you already know about the visit my grandson made recently. I was privileged to have him here 8 weeks. And yes, we had a plan. I also video-ed the events and placed them online. This will be like a photo album for him and others to look back on and refresh memories of so much we've shared together. I have black and white photos of my grandparents, my children have coloured photos and the odd film now transferred on DVD. My grandchildren will have YouTube. Feel free to watch what we got up to, where we went and what he all saw. It's cheaper than flying over yourself....!



These past weeks have been wonderful. The days just flew by. I fact I can't remember a year that has gone so fast or has had so many amazing things happening. Slowly my routine is returning to a more normal one. I've taken time to relax and gather my strength and recharge my batteries. He may have been 18 but I haven't been 18 for many a year! However I won't have much time to lay back and laze away. Next Thursday my girlfriend from New Zealand is arriving. We'll be playing tourist again like we did 2 years ago. After 8 days here she and I will be off to Wales. So looks like I'll be video-ing for a while yet. Great to learn something new and shake up the old grey matter.

Hope your year is a happy one- that life is smiling at you, and should there be more bumps in the road that you counted on- that you may have the strength and flexibility to go with the flow and come out smiling on the other side of the ride. OmaFarAway signing off for now. Till next time.......

Dat was het dan.....! Time has just flown.

Scroll down for the English version

tJa, dat was het dan. Nee, dat bedoel ik niet negatief of oneerbiedig. Maar gewoon- dat was het dan! De 8 weken waar wij zo lang op hebben gewacht, gepland, naar gesmacht hebben, ze zijn voorbij. Als ik terugdenk aan mijn kleinzoon Max zijn aankomst uit Australië op Schiphol 4 april, dan lijkt het een paar weekjes geleden en geen twee maanden. Maar als ik dan vervolgens de lijst activiteiten op een rijtje zet- nou dan snap ik wel waarom we door de tijd heen zijn. En begrijp ik mijn vermoeidheid ook ietwat.

Onderweg vanuit Berlijn heb ik het volgende geschreven. Soms is wat uit het hart komt op het moment van ervaren, toch het meest ingrijpend. De sfeer van het moment zit er dan goed in. Hier dus mijn eerder geschreven tekst:

Dat is het dan. De acht weken zitten erop! Vol programma inclusief vrije thuisdagen. Van rust, nou ja voor mij althans, weinig. Thuis zijn betekend inhalen wasgoed, strijken, koken, boodschappen. Je kent het wel. De boel draait door.

Ik schrijf dit terwijl wij terugreizen uit Berlijn. Een uurtje geleden in de bus gestapt. We zijn 3 nachten weggeweest. Vrijdag in alle vroegte vertrokken! Ik moet zeggen dat hoewel een pittig eindje, de reis zelf ook een waardevolle ervaring was. We hadden een zeer bekwame chauffeur/gids die ons op de heenreis ook veel wist te vertellen. De twee pauzes die hij in had gelast op super plekken waarvan een de grenspost was. Geweldig uitleg en tijd om rond te kijken. En zoals met alle uitstapjes heb ik en video gemaakt voor op YouTube. Het is bij dit schrijven nog niet klaar maar komt wel online te staan net als al onze andere belevenissen die al gepost zijn. Om te kijken klik op deze link: Oma Far Away

Onze zwerftochten waren o a de stad Parijs, Euro Disney, Burger’s Zoo, Amsterdam, Efteling, Madurodam, Kinderdijk, Rotterdam, Oudenbosch, Leeuwarden, Giethoorn, Archeon, Harlingen. En nog meer. Dan natuurlijk ook dagjes dingetjes in de stad zelf waar wij wonen.

We hebben met de trein, bus, waterbus en auto gereisd en tig-tallen voetstappen gezet. Op mijn 65 ste verjaardag was ik bevoorrecht om mijn kleinzoon erbij te hebben. We hebben gelachen, stevige dan wel gemoedelijke oma/ kleinzoon gesprekken gehouden en veel samenzijn momenten beleefd. Hij heeft mij wat trucjes op ICT gebied geleerd en hij heeft eierkoeken gebakken, kaassaus gemaakt en mijn boodschappentassen gedragen.

De kroketten, stroopwafels, bitterballen en citroen schijfjes in de cola vielen in goede aarde. Ook kon hij de Griekse keuken erg waarderen. Hoewel hij niet erg avontuurlijk aangelegd is wat eten betreft, heeft hij wel nieuwe dingen ontdekt. Chapeau daarvoor zeg ik maar. Hij heeft zijn leven voor zich laten we maar vanuit gaan. Tijd zat om meer lekkernijen te ontdekken.

Bij thuiskomst de koffers bij de wasmachine legen. Vooral voor Max moet alles schoon en gestreken de koffer in dinsdag. Woensdag vliegt hij weer naar zijn ouderlijk huis, zijn hond, zijn vrienden en een nieuwe toekomst. Wie weet wat deze tijd hier daar invloed op zal hebben. Hij zal alles toch wel met een ander blik bekijken al zegt hij dat dat wel mee zal vallen. Ben benieuwd.

Het was een privilege om even oma dichtbij te mogen zijn. Niet voor 8-10 dagen zoals ik dat wel eens doe om de paar jaar, maar 8 weken dag en nacht. Ik voel me bevoorrecht en gezegend. Zou er nog een kleinkind willen komen - ik zou zeggen, prima. Alleen of ik dan nog zo actief kan zijn als nu..... dat zullen we dan wel zien!

Ik/wij hebben genoten. Ieder op hun eigen manier. Mijn man en zwager, allebei kinderloos, hebben daar hun eigen kijk op. Ik als moeder, oma en juf, de mijne. Mijn kleinzoon zal ook het zijne ervan denken. De verhouding samen is er alleen maar op vooruit gegaan. Elkaar zo lang en van dichtbij mee te kunnen maken is toch bijzonder. Wat ben ik een gezegend mens.

De komende tijd zal ik van de restanten van onze ervaringen nog wat videos plaatsen. Er komen meer. Volgende week een paar dagen België, even op adem komen samen en eind van de maand een reisje door Wales. Dus wil je meer zien en mee reizen- subscribe en blijf op de hoogte. Zo krijg je een berichtje als ik wat nieuws op de YouTube kanaal zet. Voor nu- even gas terug. Ik begin me weer wat mens te voelen....de afgelopen dagen heb ik weinig tot niks gepresteerd. Ook wel eens lekker.

Well, that was that! The saying " Time flies when you are having fun" certainly is a true one in this case. I cannot get my head around the fact that 8 weeks have gone so quickly. We spent ages planning, saving and looking forward to the moment...and now life as I know it is slowly returning to normal. No more grandson to give a wake up call, prepare breakfast for and accompany to worthwhile sights, places and events. He now sleeps back in his own bed, under the roof with his parents and is reunited with his pet pooch Bella.

It has been a wonderful time. The places, people and events have been selected on basis of what I thought might please or interest him. The request to visit Berlin we gladly gave head to. What an experience that was, at the end of his stay with us.

I've tried to hone my video skills and have posted a few short videos to date, with a couple more left to go. The holiday ones start at number #015 I think. The others might interest you too- bits and pieces out and about in Nederland. I'll be posting more as time goes on as it appears to be something friends, family and even strangers like to watch. I am learning new tricks all the time. Next week we are off to Belgium for a couple of days with friends and end of this month I'll be discovering Wales with my dear friend Annette- so keep watching if you want to tag along.

Our itinerary was pretty full, the energy we needed to sustain us has held up, but believe me it was a challenge. I am not a young chick but a 65 year old who enjoys a challenge. Not used to sitting still and need a good walk or activity daily to keep my motor running. And believe me, the daily 'doings' did just that.

I have had the privilege of having my grandson as 'guest' for 8 solid weeks. They couldn't have gone faster. We had time for chats, laughs, shared happy moments and just 'being' together. I do believe the experience has enriched our lives. What a dream come true.

Well, I am back to being 'OmaFarAway' with a happy and thankful heart. Who knows who'll come and join me next!

Stapvoets vandaag - taking it easy today

Scroll down for the English version

'tJa, daar zitten we dan. Op balkon met ventilator aan, zonnescherm tot het uiterste gestrekt en benen op de bank/stoel. Een fles water, nee twee flessen water, zijn snel leeg. Wat is het warm. Dit valt niet onder klagen maar constateren. Nederland verkeert in 'verkeerd' weer. Het is voorjaar. De temperaturen lijken volop zomers. " Nog even", zegt het weermannetje, dan zakken de temperaturen weer. Ja, mijn Australische kleinzoon is wel wat gewend, maar net als ik, kan hij niet goed tegen die hitte. Dus zoek ik nu activiteiten die meer 'binnenshuis' zijn.

Gisteren naar Oudenbosch geweest. Twee grootvaders van mijn waren Zouaven. In Oudenbosch is een kleinschalig museum. Na dit allemaal bekeken en besproken te hebben liepen we richting de Basiliek. Zo indrukwekkend. Heerlijk koel ook binnen. Dat merkten we trouwens niet terwijl wij de trap (140 treden) betraden naar boven in de koepel.

Al dit was totaal onbekend voor mijn kleinzoon. Ik ben katholiek opgevoed maar heb ik veel informatie over familie en geschiednis. Ook wat betreft geloof, in welke vorm dan ook, is voor iedereen anders. Deze dag was schitterend voor ons 'gesprek van de dag'. Over God, bidden, geloven op zich. Zulke momenten zijn goud waard. Hij hoeft niets aan te nemen van mij. Maar het is wel leuk, of fijn, om hem vragen te horen stellen en te merken dat er dingen zijn waar hij over nadenkt.

Enfin, wat ook heel prettig was, dat er een Italiaans ijssalon tegenover de Basiliek aanwezig was. Ik was hier bijna 3 jaar eerder geweest met mijn andere 3 kleinkinderen. Alleen toen was het stukken kouder en zaten we binnen aan de 'hot chocolate' en nu buiten op een schaduwrijk terras met een ijscoupe.

Ik loop achter met mn videos. Die van Rotterdam staat nu online, die van Kinderdijk, Madurodam en Oudenbosch zijn 'works in progress'. We genieten vandaag nog van het prettige weer- in de schaduw. Morgen zou het gaan regenen. Tijd om van alles in te halen. Ook het stofzuigen.....!

Well, here we are, in the shade and it is only 10 am. We are experiencing unusually high temperature for the time of year. No, not complaining, just stating a fact. For some, pure joy, for the not so keen, a bit of a trial. My Australian grandson and I aren't built for temperatures above 24. Still, it isn't hard to keep our programme sorted so we don't have to be out in the heat all day.

Yesterday we went to Oudenbosch. A shortish drive to a small township which boasts a few great attractions. A Zouaven Museum and a replica of the Basiliek from Rome ( the links are in English)

It was lovely and cool in the Basiliek, but before we climbed the stairs we went to the small museum. Two of my grandparents were zouaven and I felt compelled to share their story. Some of their personal belongings are in this museum and a few years ago I was privileged to be allowed to hold them and see their handwriting on their enrollment and weekly entries in their notebooks. Quite special.

The Basiliek is open to the public and one can arrange tours. We didn't necessarily want a full tour but a private visit. After walking down the impressive aisle we approached the turret  or tower and climbed the 140 steps to the top of the dome. Such a grandeur but also serenity and awe.

Our conversation yesterday hinged round belief, faith, history and personal insights. So very special a time on which I will look back on and remember with much fondness. We closed off the visit with Max lighting some candles - as I always like to do. A sense of comfort and reassurance is my reward for keeping this tradition alive. After leaving the Basiliek we crossed the road to the Italian Ijssalon and gratefully sat in the shade enjoying lovely Italian ice cream. How fitting to have this business across the road from this Roman Icon.

As it is, I feel like I'm running behind with my videos. So much to go and see and do. We aren't home much- but the days we do go away, we limit the time to the cooler hours. Then there is the vacuuming, washing, cooking......! So after posting Rotterdam yesterday I am getting a grip on things again. Tonight a couple more videos for everyone to enjoy watching.

OmaFarAway signing off- to explore more of NL with her grandson.

Als een accu - zo snel leeg: On the downward slide

Scroll down for the English version.

Ik herinner mij mijn blog nog over het naderende avontuur. Dat mijn kleinzoon over zoveel dagen zou komen voor een geweldig 8 weken vakantie bij mij, zijn OmaFarAway. Wat hebben wij er naar toe geleefd. Wat een plannentjes hebben we gesmeden.

En wat hebben we tot nu toe al leuke dingen gedaan. Hollands Biesbosch, Harlingen, Leeuwarden, Giethoorn, Camping Kleine Belterweide in Beltschutsloot, Burger's Zoo, Elfia bij Kasteel de Haar, boodschappen op de markt in Dordrecht, met DFDS naar Schotland m n Edinburgh en omstreken. Om het maar niet te hebben over de 'kleine' dingetjes in het leven. Samen kleding kopen, naar de kapper, koken en bakken. Ook rust momenten, vooral zoals de jonge lui dat doen met een toestel in de hand op de bank hangen. Natuurlijk mag dat. En dan, als een luchtbel, je bent over de helft van je vakantie heen. De top is bereikt en nu is het alleen nog maar de andere kant afglijden.

Ja, ik ben blij, ja ik geniet en JA, we gaan nog veel meer doen voordat de vertrekdatum voor de deur staat. We proppen niet maar maken wel gebruik van alle mogelijkheden. Ik ben ook geen 25 meer en moet ook nog het huishouden draaiende houden. Dus alles komt heus wel goed. De wenslijst zal grotendeels in vervulling gaan- met misschien iets eraf maar wat anders erbij. Zo gaat het in het leven nietwaar?

Ik heb foto's en video's. Die staan op mijn YouTube kanaal die ik een paar maanden geleden begonnen ben. Omdat het kan. Omdat ik 'levende beelden' achter kan laten voor mijn kinderen en kleinkinderen. Het is niet privé, want wat ik laat zien is niet in de privé sfeer maar een blik op het leven hier in Nederland en uitstapjes e.d. Dus wilt u mee genieten is dat gewoon toegestaan. Ik zag dat de videos gewaardeerd worden door een aantal 'kijkers' en dat is gewoon leuk. Net als de velen die meeleven met het OmaFarAway zijn. Enfin, ik dwaal af. Wat ik eigenlijk met dit bericht aan wil geven is dat onze tijd samen super verloopt en nu wel in de versnelling is gekomen. Op het lijstje staat Kinderdijk, dagje Archeon en de Vikingen en etentje voor mijn verjaardag, Parijs, Berlijn en tussendoortjes. Oh ja en Amsterdam niet te vergeten.

De was draait, de vlag wappert, de foto's en laatste Schotse video komt zo online. Daarna de middag lekker op stap. Het is een heerlijke periode die ik voor de rest van mijn leven met vreugde en plezier op terug zal kijken.

Wilt u de videos zien en plekjes zelf ook bezoeken - dat kan door op deze link te klikken. Vanaf video #016 staan de vakantie videos op een rijtje. OmaFarAway 


Time flies when you are having fun. And we are having fun. I recall my blog when I was counting down to my grandson's impending arrival. His 8 week visit so being looked forward to and the plans taking shape. We are now on the proverbial downward slide. The halfway mark has been passed. He now isn't going home next month...but end of the month. Sounds so close. Boy oh boy, how we have managed to already tick so many boxes with a few biggies left to go.

We have visited Hollands Biesbosch, Harlingen, Leeuwarden, Giethoorn, Camping Kleine Belterweide in Beltschutsloot, Burger's Zoo, Elfia @Kasteel de Haar, the week market in Dordrecht, with DFDS overnight ferry to Newcastle and onward by car to Scotland. Edinburgh and surroundings to be exact. Rotterdam, there by train and home with the ferry ( waterbus).The more down to earth things like shopping for clothes, together to the hairdresser, baking and cooking together. And, totally necessary, taking days off to relax, do the mundane household tasks and have a moment to put one's feet up. Lots of boxes ticked and a few more left to go. Amsterdam, Kinderdijk, Paris and Berlin. Just to mention the biggish ones. I have more on my wishlist. We shall see what stays, what goes and what gets replaced by an alternative.

The washing machine is doing it's thing, the flag is out as it is 5 May commemorating Liberation Day. I'm just catching up on the last video of Scotland and adding it to the collection on my YouTube channel also called OmaFarAway. There are quite a number there having registered our happenings for others to enjoy. A lovely way to have these for looking back on later. And for the homefront and others to visit from their armchair. Feel free to journey with us.

I've numbered and titled the videos- starting with Max's arrival (#018.) to the latest of Scotland ( #025 Stirling Castle) ...and more to come. Enjoy if you like to watch what we've been up to. I'm having a coffee...and sharing a quiet morning with my grandson before heading out on this lovely sunny day.

OmaFarAway signing off for now. Click here for the videos.

De planning klopt wel een beetje - Stil basically according to plan

Vandaag maandag 23 april 2018. Al een jaar lang ben ik met mn kleinzoon die in Australië woont, bezig om een pannetje te maken voor zijn 8 weken logeerpartij bij mij, zijn OmaFarAway.

Zijn specifieke wens was Berlijn. Verder, 'dat weet je zelf het beste oma. Laat mij maar van alles zien. het is allemaal nieuw en onbekend.' End aar heeft hij gelijk in. Ik heb gekozen. De adresjes tot nu toe zijn prima bevallen. Zelfs de aanpassingen hebben weinig invloed gehad - behalve dan eventjes die koude week. Maar ook toen mocht de pret niet ontbreken.

Dit is OmaFarAway aan het werk

Eigenlijk is het een jonge net als velen- de jeugd leeft in een hele andere belevingswereld als wij. Toch weet hij zich van dagelijkse dingen te 'genieten' op een nuchtere niet overdreven enthousiaste manier. Ook hij, net als velen, heeft een 'relatie' met zijn telefoon. Niet verwonderlijk. Hier zijne r geen 'extra' dingetjes, dus als ik bezig ben dan zou hij toch maar zitten duimen. De realiteit van deze tijd is toch wel- contact houden met vrienden. Zo weet ik nu ook meer wat hem boeit. Waar hij naar kijkt, wat hij leest. Geen giga uitschieters of eye-openers. Zoals hij nu mijn loopje naar de supermarkt kent, de chinees waar we een keer per maand eten halen en zulke huishoudelijke weetjes, heb ik wat inzicht in zijn wereld gekregen.

Hij heeft zijn kennis gedeeld door mij te leren hoe ik muziek kan omzetten en opslaan. Vindt het 'toff' dat ik als OmaFarAway een YouTube kanaal hebt waar ik videos over het reilen en zeilen van zijn reis en ook Nederlandse beelden op zet.

Als je wilt, kijk naar zijn belevenissen in Nederland en zie 'ons' landschap voorbij komen. De link ernaartoe staat onder het grappige plaatje. Waan jezelf even mee op de achterbank. De 21 video's gaan over mij en Nederland en zo. De eerste erg 'beginners stijl' maar toch. Ik pas ze niet aan want dat zou niet eerlijk zijn. Groeien is ook mooi nietwaar.

Vandaag vertrekken wij tweetjes naar Schotland. Een oma kleinzoon uitje. Weekje weg. Fijn voor hem om Engels sprekende om zich heen te hebben. Erg vermoeiend om alsmaar te worstelen met wat er gezegd wordt. De beetjes die hij wel kent zijn niet toereikend om  een  gesprek te volgen. Hopelijk lukt het mij om hierover ook wat te plaatsen op de videokanaal. Lijkt me spannend. Ik leer steeds meer als 'oudje'. Fijne week verder allemaal en tot schrijfs /video.


Today we are in the proces sof packing up ready for our adventure in Schotland. During our planning I asked for specific wishes and got, ' Berlin oma, that's a must The rest is up to you.' And to date things have gone as good as picture perfect. Can't plan weather but the rest has been reasonably, well truthfully, almost perfect to plan.

Now our 'cross the ditch' journey. I'm excited and keen to show some of the Scottish landscape, castles and history. Why Scotland? Guess because it is something we, hubby and I, would do. This way, my grandson gets to experience something he can relate to when he hears of our activities int he future. Taking the ferry 'across the ditch'.

I've had some insights into his activities, likes, dislikes and way of looking at the world. Our teenagers have such a different experience then we have had. Times, they sure are a changing. Not only am I now more familiar with his ways and thoughts, he now knows the path to my local supermarket, daily routine and possibilities we have to entertain, amuse or experience life on a daily basis.

OmaFarAway at her work station!

The world is changing. not only for him. I've joined the video makers of today. Not VHF like in the 'old days' but using my phone and a YouTube channel. This OmaFarAway has been able to impress her grandson and others by being this bold. Believe me, I was scared to try. Learning as I go. Including with Max's help to download, convert and save music. I need the right stuff to add to the videos. I'm proud and so is he. So if you want to follow his antics and mine- just click on the link onder the picture. I'll be posting our Scotland adventures there too.

Saturday we went to a new experience- A Fantasy Fair in Haarzuilens. You can see what that was like by clicking on the link. All the videos, 22 in all, are about Nederland, bits and bobs and certainly the forst few- very amateurish but at least I dared. I'd redo them but that's cheating. Ok, time to get the luggage in the car and off to IJmuiden to catch the overnight ferry to Newcastle. Till next time...OmaFarAway signing off for now.

Nederland verkennen - Discovering the Netherlands

Jeetje, ik kan me nog zo herinneren dat ik schreef- " daar is hij dan!" Dat is nu alweer meer dan 2 weken geleden. Wat hebben we al veel gepresteerd. De eerste week wat dichtbij huis. Bij-komen van de vlucht, aanpassen aan de nieuwe omstandigheden en ook het nog niet zulk warm weer speelde daar een rol in. Het filmpje was een van de eerste die ik van zijn vakantie online zette. De YouTube ervaringen stapelen zich nu wel op moet ik zeggen. Wel leuk en zeer zeker een uitdaging om steeds meer kleine foefjes erbij te leren. Een kleinzoon die je 'tof' vindt en je leert hoe je bruikbaar ( zonder auteursrechten) muziek om moet zetten en op kan slaan. Zoiets is voor mij goud waard. Naast mij staan en uitleggen werkt toch beter dan online chatten erover.

Nu heb ik meer dingetjes gepost- zoals een dagje winkelen voor kleding! Ook weer zoiets geweldigs. Je mening die gevraagd wordt. Daarna iets wat hem nader ligt dan ons - even naar Subway! Vrees niet, de bitterballen, kroketten en stroopwafels zijn er ook in gegaan. Op de markt en terrasje pikken. Ik moet straks echt op dieet. Ja, je laat hem niet alleen proeven natuurlijk. 😅😋

Nu zijn we ook al een paar dagen weg geweest. Kleine binnen weggetjes. Richting het noorden via de Afsluitdijk. Eerste overnachting in Harlingen. Zo leuk. Ik moet nog wat aan elkaar breien. Volendam, Giethoorn enz. Staan allemaal op de computer nu. Ze komen eraan. We hebben zoveel gedaan. Korte videotjes zijn toch wel leuker te kijken dan hele lange. Neemt wel wat tijd - toch kan ik dat er wel bij hebben. Zijn van die 'zit stil' momenten waar je even op adem van kan komen. Ik ben ook geen 25 meer 😂. Gelukkig valt dat bij mijn kleinzoon en mijn man ook in de smaak. Even alles laten bezinken.

We doen ook 'gewone' dingen zoals koffie bij een vriendin, boodschappen samen en uiteraard wordt de was niet vanzelf schoon en de borden moeten ook gevuld worden.

Vandaag is Max met mijn man wezen toeren in de MG. Die hebben we vandaag uit de winterslaap gehaald. Het weer is voortreffelijk. Eigenlijk voor mij zelfs wat 'te' maar dat zal de pret niet drukken.
Ik ga vlees en groente halen. Zo meteen willen de mannen graag eten. Het balkon lokt. We zitten weer veel buiten. Biertje erbij - geweldig. echt vakantie. Het leven glimlacht ons toe. Maandag op naar Schotland. Weekje weg water oversteken. Ook leuk!



Oh my word. How time flies- and yes, I knew it would. It seems only yesterday that I posted my first holiday video of my grandson's arrival. I've posted the links in the dutch part ( feel free to check them out) - but will put the channel link at the bottom so you can see the various postings at leisure. I am so grateful to the help I've been given by my grandson. He showed me how to convert and download music I can use on my videos for my channel. So much more helpful having him standing next to me as opposed to him and I chatting about it. Appears I used copyright stuff on a couple and had no idea how that worked. Have changed one video ( Gorinchem) already. The other one will get a re-do later. All takes some effort but is getting easier as I learn new tricks.

Some of our activities to date are: Going shopping, going to market and tasting unknown local and national foods like bitterballen, stroopwafels en kroketten. I am going to have to go on a diet when he leaves- because well, it would be quite sad let alone rude to let him taste this stuff on his own!! 😂😂😂 The experiences not online yet are Volendam, Giethoorn etc. All in due course.

We aren't only playing the tourist. The 'ordinary' things are important too. Giving him a look into our 'normal' lives gives him insights so he can picture our activities once back home. Not to mention we need to shop, cook, wash etc. Life isn't one big holiday- we need to do some serious ordinary stuff too 😃😉😊. I use my video editing time to relax- sit still and recharge my batteries. Not unimportant. I'm not 25 anymore....LOL!

Today was one of those quiet days. Did pop out for a while and grandson and hubby went for a burn in the MG. Weather is glorious. The convertible is great for this type of weather. Wind blowing through their hair....! Well, sort of.

The balcony beckons. Time for a cold beer and some chit chat before I cook dinner. I'll keep posting updates on the YouTube channel time permitting. Can't promise a set timeline. Off to Scotland Monday! Crossing the ditch so to speak. It'll be awesome I am sure.

Even bijkomen- taking it easy

Scroll down for the English version

De eerste week zit er gek genoeg alweer bijna op. Afgelopen woensdag aangekomen...en morgen is het dan al een week dat mijn kleinzoon bij ons logeert. We hebben het wel eventjes wat rustig gehouden. Alles is toch anders, inclusief het weer. Jammer, die eerste twee koude dagen, maar dat mocht de pret niet drukken hoor. We hebben van alle momenten zoveel mogelijk genoten.

De emoties liepen wel hoog op op Schiphol, maaaaaar, ik heb mijn tranen niet laten lopen. Wel zag hij dat ik enorm blij was en mij een dikke knuffel gaf. Wat was Max toch moe zeg. Ach. Zo herkenbaar. Ik liet hem even de kop eraf slapen. Paar uurtjes maar. De draai moet er vroeg of laat toch komen.

We zijn een paar dagen verder. Veel indrukken, proefmomenten en tijdklok aanpassingen. De zon is ook veel aardiger geworden. Dat helpt enorm. Vandaag is Max twee keer zelfstandig naar de Supermarkt geweest voor  mij.

Het was de bedoeling dat we vandaag weer iets gingen ondernemen- dichtbij huis, maar het is er niet van  gekomen. Morgen is nog een dag! Wel heeft Max mij wat trucjes op de computer geleerd mbt muziek, gebruiken en omzetten voor de YouTube filmpjes. Geweldig.

De proefmomenten waren geweldig. Lekker is een van de veel gebruikte woordjes. Op zijn iPad heeft Max een App om Nederlands te leren. Niet zozeer om zuiver Nederlands te spreken maar om woorden in zinnen te herkennen en zo beetje weten waar een  gesprek over gaat. Hij doet het geweldig, en leuk en enthousiast.

Op de video staan wat momenten vastgelegd. Geniet ervan. Hebben wij ook gedaan. En wil je de volgende niet missen- abonneren kan. Ik verdien hier niks aan hoor. Het is puur voor het delen van de vreugde en het vastleggen van mooi momenten.  De volgende zal wat meer van Nederland laten zien- Afsluitdijk, Harlingen, Leeuwarden, Giethoorn en misschien nog wat varen op de Wiedde Weerribben. Tot dan...is OmaFarAway nu helemaal in de wolken.

We all know time flies, and believe it or not but tomorrow is the end of week one- still 7 to go though. Having my grandson Max stay is an answer to my prayers, hopes and dreams. All going well so far. Took it easy the first few days. The encounter at Schiphol wasn't only emotional for me but him too. And the fatigue, well us seasoned travellers know all about that. Slowly the body clock is resetting itself. Stayed close to home for now.

The weather was rather chilly and unwelcoming the first couple of days, but now the sun is gaining strength and being far more hospitable. Not that it spoilt our time together. Just nicer when the sun shines too. Like OmaFarAway. I am positively beaming from ear to ear.

The few introductions we've already had are with the 'Waterbus', or ferry as you know them, bitterballen en stroopwafels. Max made his way to the supermarket for me for a few items and he has instructed me on how to convert and download music I can legally use for my videos on YouTube. Am so happy. Learn a thing a day I say- maybe two. I'm so thrilled.

The video of the first almost week is online now. So if you want to catch a glimpse of the events.... klik on the link! Want to see the rest of his stay as it comes to hand- subscribe. And NO! I don't earn a penny, it is just for entertainment and sharing the joy!

Time to hit the couch for some relaxation. Been a long day one way and another. Tomorrow the alarm will go off before 8 so best have a good night's sleep. OmaFarAway signing off - with her head in the clouds.

Nou hij is er hoor - Drum roll please!

Scroll down for the English version

Een vroeg begin maar de reden maar gevierd worden. Om 5 uur ging de wekker. Ik ben dat ook meteen klaar wakker he! Heb geen uurtje of koffie nodig.

Aankleden, glas water drinken make up op en gaan met die banaan. Het as nog wat schemerig. De drukte begon al op te bouwen in het verkeer maar we hadden er geen last van. Een paar keer langzaam rijden vanwege invoegend verkeer en weer lekker door rijden.

We waren 'gewoon' op tijd. De vlucht was ook 5 minuten eerder dan gepland gearriveerd- net toen wij bij de aankomsthal kwamen. Daarna, dat weten diegene die de lange wandeling gemaakt hebben- is het even benen strekken en lopen, door douane en naar de bagage band. Daar heb je tijd voor nodig. Wij hadden dus tijd voor een koffie To Go van AH.

Na een paar zenuwslopende smsjes, kwam hij dan eindelijk door die befaamde deuren. Wat een gevoel, wat een emoties. Ik ontplofte bijna. Nee, geen tranendal of zo...maar van binnen zo'n intens geluksgevoel.

Hij is er. Na een korte koffie stop boven de A4, door naar huis. eenmaal binnen lekker douchen, een stuk taart die hij beloofd was op aankomst en naar bed gestuurd. Even bijkomen en de scherpte van de vermoeidheid eraf slapen. Rond 14:30 zal ik heb wakker maken. De komende paar dagen een nieuwe ritme opbouwen. Komt helemaal goed. Ons avontuur is begonnen.

Aankomst video hier: OmaFarAway

For the very best of reasons our alarm went at 5 am. I am one of those lucky people who open their eyes and are awake. I don't take an hour, or coffee or gentle persuasion. Up and at 'em! That's me.

Dressed, glass of water, make up and off we went. The traffic was starting to build to the normal working day level. We were extremely fortunate to miss the density that builds not 30 minutes later. The occasional slow short spurt here and there but for the rest, no issues. We were well in time. Just as we got to the arrival area ( 4 Gates to choose from) the noticeboard announced their landing and Gate number.

That was the nervous part. It is quite a tipple from the plane to customs and the bagage belt. And there are 24 odd bagage belts to choose from. Anyway, after a tense waiting period with tekst messages to and fro- the doors opened and my grandson appeared. Oh joy of joys. Well, that even sounds too mild. JOY of JOYS!

A short drive to a road side restaurant, coffee and a snack off we drove home. There a shower, cake and a sandwich before I tucked Max into bed. How fabulous a feeling was that. I'll wake him soon. Try to get a day/night rhythm established by the weekend. We will be fine.

Our adventure together has begun!

Want to see the video: Welcome to Nederland