Wanneer de kleintjes groot worden!

'Mam, we zijn zwanger!' Mooie woorden met een onwerkelijk vooruitzicht. Je kind krijgt een kind. Het is mij 8 keer overkomen, plus twee 'ready-mades'. Wat een rijkdom. Het werd een steeds mooier jaar. Bezoek van mijn Australische kleinzoon. Mijn vriendin uit Nieuw Zeeland, Ik zou 65 worden EN nu een kleinkind erbij. WOW! Hoewel ik al aan het dromen was van een bezoek, werd net nu iets meer concrete.

Nou be ik altijd al "OmaFarAway' geweest. Tussen Nieuw Zeeland, waar ik toen woonde, en Australië ligt een giga plas water. Het is waar, zelfs toen heb ik de 3 die in Australië woonde ook niet vaak genoeg gezien ondanks de afstand - just across the ditch! Terug in Nederland 18 jaar geleden, werd de afstand NOG groter. Daarna volgde de een na de andere berichtgeving van een aankomend kleinkind. Inmiddels zou je denken, dat de gezinsuitbreiding wel aan het einde gekomen zou zijn. Dacht ik ook. Tot Moederdag jongstleden. Wat een gaaf cadeau! Jongste zoon en zijn partner hadden in korte tijd (3+ jaar) 3 kleintjes 'gekregen'. De jongste is net op school begonnen. Hij is 5 jaar oud dus. In november kondigt nummer 4 zich aan.

Als ik de foto's terug kijk, ook die ik zelf heb mogen maken, dan zie ik de ontzettende snelle groei en ontwikkeling bij allen. Mijn kleinzoon van 18 die dit jaar bij mij op bezoek was heeft zijn eerste baan. De jongste, zoals ik zei, gaat nu naar school. Allen die daar tussen in zitten zijn bezig met persoonlijke ontwikkelingen, talenten, studies en hobbies die meer de schijn van pubers over zich heen hebben dan de 'kleinkinderen' van mijn laatst bezoek.

De moderne media heeft zo zijn voordelen. We kunnen elkaar zien, stemmen horen en in de ogen kijken. Toch merk ik dat de ontwikkelingen die zij meemaken mij weer zal verbazen wanneer ik weer voet op hun aarde zet. Misschien komt het door de aanstaande verwachtte geboorte - die ik weer mis loop, dat ik wat gevoeliger ben en de afstand weer eventjes verafschuw. Er zijn gelukkig momenten - best veel, waarin ik in vrede leef met deze situatie. Het nuchtere " het is niet ander' speelt daarin en grote rol.

Een van mijn kleindochters is al vanaf haar 4de dol op haar paardensport. Nu behaalt ze, samen met haar paard Bess, prachtige resultaten in haar gekozen sport. Dat Max nu een baan heeft zal zijn leven ook veranderen. Hij had een baantje bij een postkantoor twee ochtenden in de week vooraf het naar school gaan. Dus die discipline had hij al. Nu is het 'echt' werken. Op tijd zijn.  Inzet en doorzettingsvermogen. Ook als het even niet leuk is. Het zal wennen zijn en ik proef nu al dat hij het prettig vindt om een routine te hebben. En wat fijn voor mijn zoon en schoondochter. De jongste wordt volwassen. Een nieuwe fase breekt aan.

Mijn droom was om eind dit jaar weer een bezoek te brengen. Dat gaat dus niet gebeuren. Een ingreep aan mijn hand verloopt niet zo gunstig. Ik ben er nog eventjes (?) mee bezig. Ik kan niets vasthouden, laat staan appeltaart bakken met de kids of een baby in bad doen. Ik gok nu ergens in 2019. Het is niet anders.

Oma zijn, prachtig. Ik draag de title met trots. Ik ben zo benieuwd naar de ontplooiing van allemaal. Elk fotootje, berichtje en ontwikkeling volg ik met bewondering en enthousiasme. En nu zij meer van mij kunnen beleven oor de videos die ik maak voor YouTube, leren ze mij en mijn leven ook beter kennen. De (klein)kinderen vinden mij 'cool' als oma die deze nieuwe technieken inzet. Ik groei met ze mee.

" Hi mum, happy birthday. We've got a surprise for you. We are having another baby." Isn't that the most wonderful gift EVER!!? Indeed it is. From a family of 5 they are increasing their number to 6. Baby is due mid-end November. My first thought was...' wow what a year. My Australian grandson here for 2 months, my girlfriend from New Zealand coming for a visit AND becoming oma again! I might have to plan a trip. Well, I was already trying to find a suitable date for all concerned before this news, this just made it more pressing.

I've always been OmaFarAway. Even while living in New Zealand I didn't get to see my 3 grandchildren in Australia a lot. And that was 'just across the ditch". The news both excited me and caught me by surprise. I thought the 3 families were 'complete'. So, all you omas out there, be prepared to be surprised.

Apart from being able to be in New Zealand at the time of my daughter's second child, I haven't had the privilege of being there for any of the others. My sober and  levelheadedness says, ' that's how it is!" No matter how hard I find it in reality. It is what it is...!

Yes, we keep in touch, I follow the children's developments using the means available today. Modern technology provides so many visual opportunities. Even still, their developments, changes to their looks, build and even outlook on life take place without me watching that happening step by step. Between my visits and re-unions, so much has already taken place.

OmaFarAway

One of the granddaughters has developed a love for the horse sport since the tender age of 4. She's doing so well now with her own horse Bess. Gathering ribbon after ribbon at events and competitions. My Australian border  (18 years of age) ,  now has a fully grown up job altering his path and that of his parents. A new time frame developing there. The others, all also rapidly assuming their identities in their chosen activities. That's probably the most beautiful part of seeing them develop. I do miss being a more active part in that. Suffice to say, they are doing well despite my absence.

My planning for a visit is on hold unfortunately. The rehabilitation after surgery on my hand are  taking on drama proportions. Can't hold the baby, bake the apple taart or do up my own bra. Bummer. I'll now take a shot somewhere early  in 2019. Time will tell. Meanwhile they can follow some of my antics. The OmaFarAway videos help them get an insight into what I get up to so that's one way I can share my life with them... and all those family and friends who live 'FarAway'! I am proud to be their Oma, despite being FarAway and carry that title with honour.

Roll on 2019 and let it bring more of the joys of 2018.