Dat was het dan.....! Time has just flown.

Scroll down for the English version

tJa, dat was het dan. Nee, dat bedoel ik niet negatief of oneerbiedig. Maar gewoon- dat was het dan! De 8 weken waar wij zo lang op hebben gewacht, gepland, naar gesmacht hebben, ze zijn voorbij. Als ik terugdenk aan mijn kleinzoon Max zijn aankomst uit Australië op Schiphol 4 april, dan lijkt het een paar weekjes geleden en geen twee maanden. Maar als ik dan vervolgens de lijst activiteiten op een rijtje zet- nou dan snap ik wel waarom we door de tijd heen zijn. En begrijp ik mijn vermoeidheid ook ietwat.

Onderweg vanuit Berlijn heb ik het volgende geschreven. Soms is wat uit het hart komt op het moment van ervaren, toch het meest ingrijpend. De sfeer van het moment zit er dan goed in. Hier dus mijn eerder geschreven tekst:

Dat is het dan. De acht weken zitten erop! Vol programma inclusief vrije thuisdagen. Van rust, nou ja voor mij althans, weinig. Thuis zijn betekend inhalen wasgoed, strijken, koken, boodschappen. Je kent het wel. De boel draait door.

Ik schrijf dit terwijl wij terugreizen uit Berlijn. Een uurtje geleden in de bus gestapt. We zijn 3 nachten weggeweest. Vrijdag in alle vroegte vertrokken! Ik moet zeggen dat hoewel een pittig eindje, de reis zelf ook een waardevolle ervaring was. We hadden een zeer bekwame chauffeur/gids die ons op de heenreis ook veel wist te vertellen. De twee pauzes die hij in had gelast op super plekken waarvan een de grenspost was. Geweldig uitleg en tijd om rond te kijken. En zoals met alle uitstapjes heb ik en video gemaakt voor op YouTube. Het is bij dit schrijven nog niet klaar maar komt wel online te staan net als al onze andere belevenissen die al gepost zijn. Om te kijken klik op deze link: Oma Far Away

Onze zwerftochten waren o a de stad Parijs, Euro Disney, Burger’s Zoo, Amsterdam, Efteling, Madurodam, Kinderdijk, Rotterdam, Oudenbosch, Leeuwarden, Giethoorn, Archeon, Harlingen. En nog meer. Dan natuurlijk ook dagjes dingetjes in de stad zelf waar wij wonen.

We hebben met de trein, bus, waterbus en auto gereisd en tig-tallen voetstappen gezet. Op mijn 65 ste verjaardag was ik bevoorrecht om mijn kleinzoon erbij te hebben. We hebben gelachen, stevige dan wel gemoedelijke oma/ kleinzoon gesprekken gehouden en veel samenzijn momenten beleefd. Hij heeft mij wat trucjes op ICT gebied geleerd en hij heeft eierkoeken gebakken, kaassaus gemaakt en mijn boodschappentassen gedragen.

De kroketten, stroopwafels, bitterballen en citroen schijfjes in de cola vielen in goede aarde. Ook kon hij de Griekse keuken erg waarderen. Hoewel hij niet erg avontuurlijk aangelegd is wat eten betreft, heeft hij wel nieuwe dingen ontdekt. Chapeau daarvoor zeg ik maar. Hij heeft zijn leven voor zich laten we maar vanuit gaan. Tijd zat om meer lekkernijen te ontdekken.

Bij thuiskomst de koffers bij de wasmachine legen. Vooral voor Max moet alles schoon en gestreken de koffer in dinsdag. Woensdag vliegt hij weer naar zijn ouderlijk huis, zijn hond, zijn vrienden en een nieuwe toekomst. Wie weet wat deze tijd hier daar invloed op zal hebben. Hij zal alles toch wel met een ander blik bekijken al zegt hij dat dat wel mee zal vallen. Ben benieuwd.

Het was een privilege om even oma dichtbij te mogen zijn. Niet voor 8-10 dagen zoals ik dat wel eens doe om de paar jaar, maar 8 weken dag en nacht. Ik voel me bevoorrecht en gezegend. Zou er nog een kleinkind willen komen - ik zou zeggen, prima. Alleen of ik dan nog zo actief kan zijn als nu..... dat zullen we dan wel zien!

Ik/wij hebben genoten. Ieder op hun eigen manier. Mijn man en zwager, allebei kinderloos, hebben daar hun eigen kijk op. Ik als moeder, oma en juf, de mijne. Mijn kleinzoon zal ook het zijne ervan denken. De verhouding samen is er alleen maar op vooruit gegaan. Elkaar zo lang en van dichtbij mee te kunnen maken is toch bijzonder. Wat ben ik een gezegend mens.

De komende tijd zal ik van de restanten van onze ervaringen nog wat videos plaatsen. Er komen meer. Volgende week een paar dagen België, even op adem komen samen en eind van de maand een reisje door Wales. Dus wil je meer zien en mee reizen- subscribe en blijf op de hoogte. Zo krijg je een berichtje als ik wat nieuws op de YouTube kanaal zet. Voor nu- even gas terug. Ik begin me weer wat mens te voelen....de afgelopen dagen heb ik weinig tot niks gepresteerd. Ook wel eens lekker.

Well, that was that! The saying " Time flies when you are having fun" certainly is a true one in this case. I cannot get my head around the fact that 8 weeks have gone so quickly. We spent ages planning, saving and looking forward to the moment...and now life as I know it is slowly returning to normal. No more grandson to give a wake up call, prepare breakfast for and accompany to worthwhile sights, places and events. He now sleeps back in his own bed, under the roof with his parents and is reunited with his pet pooch Bella.

It has been a wonderful time. The places, people and events have been selected on basis of what I thought might please or interest him. The request to visit Berlin we gladly gave head to. What an experience that was, at the end of his stay with us.

I've tried to hone my video skills and have posted a few short videos to date, with a couple more left to go. The holiday ones start at number #015 I think. The others might interest you too- bits and pieces out and about in Nederland. I'll be posting more as time goes on as it appears to be something friends, family and even strangers like to watch. I am learning new tricks all the time. Next week we are off to Belgium for a couple of days with friends and end of this month I'll be discovering Wales with my dear friend Annette- so keep watching if you want to tag along.

Our itinerary was pretty full, the energy we needed to sustain us has held up, but believe me it was a challenge. I am not a young chick but a 65 year old who enjoys a challenge. Not used to sitting still and need a good walk or activity daily to keep my motor running. And believe me, the daily 'doings' did just that.

I have had the privilege of having my grandson as 'guest' for 8 solid weeks. They couldn't have gone faster. We had time for chats, laughs, shared happy moments and just 'being' together. I do believe the experience has enriched our lives. What a dream come true.

Well, I am back to being 'OmaFarAway' with a happy and thankful heart. Who knows who'll come and join me next!