Uitstapjes plannen met bezoek uit DownUnder? What to show and where to go with the visitors?

Scroll down for the English version

Je woont een halve wereld van elkaar verwijderd. De bezoekjes lijken mij soms vaker gemaakt te worden door de achterblijvers, om te zien waar iemand terecht is gekomen, dan door diegene die huis en haard hebben verlaten. In ieder geval in de eerste jaren. Je moet je inburgeren, een nieuw leven opbouwen - dus zit een 'reisje' naar 'thuis' er even niet in.

OmaFarAway - videos

Dan komt er een moment, misschien na een jaar of 5-10 dat je toch die neiging krijgt. Kleinkinderen mee nemen naar oma en opa. Je eigen geboorte land en plekje laten zien. Misschien zelfs aan je 'buitenlandse' echtgenoot(te). Alles moet in die 4 weken. De vlucht, de ontmoetingen, kennismakingen, familie en vrienden bezoekjes en dan nog wat te laten zien van je land. Het is een drukke periode Van echte vakantie kan je eigenlijk niet spreken want je komt straks uitgeput maar voldaan terug in je nieuwe thuisland. Herkenbaar?

Ik heb 30 jaar in Nieuw Zeeland gewoond en er wonen nog twee kinderen van mij, met hun gezinnen. Daarbij heb ik ook nog een zoon in Australië wonen, ook met gezin. Ik maak dus nog al eens een reisje. Goedkoper voor mij om te gaan dan de gezinnen zo'n groot bedrag op te hoesten. Als het kan, geweldig, maar dat is niet voor iedereen haalbaar.

Als ik ga, dan 'pak ik' mijn oude leventje deels weer op. Ik heb daar familie, vrienden en een geschiedenis. De weg is mij bekend, de taal, gewoontes, winkels en bijzonderheden ook. Het is echt een familie bezoek en niet echt 'vakantie' in die zin van reizen en aan strand liggen. En dat hoeft ook niet. Daar ga ik niet voor.

Maar dan, dan krijg je verzoeken van anderen die jou kant op willen komen. Wat willen ze zien? Wat boeit ze? Wat wil jij graag dat op hun netvlies blijft plakken? Hebben zij al ideeën en voorgenomen beelden? Is het familie? Of zijn het vrienden? Hoeveel tijd hebben zij, en jij, om dit een onvergetelijke vakantie te maken?

Zoals sommige van jullie al weten, heb ik net mijn kleinzoon op bezoek gehad. Acht weken mocht hij bij mij bivakkeren om Nederland te leren kennen en wat uitstapjes over de grens maken. Bijna 3 jaar geleden was mijn dochter hier met man en kroost. Wat een ongelooflijke blijheid. In 2003 kwam mijn jongste zoon logeren. Een cadeau voor zijn 21ste verjaardag van zijn vader. En nu afgelopen april-mei, 8 weken lang, mijn kleinzoon van 18 hier. Ik hoop dat alle activiteiten lang bij hem zullen blijven hangen. Om hem eraan te herinneren heb ik videos gemaakt. Die staan online. Deze OmaFarAway heeft veel moeten leren ( en nog) maar toch ben ik trots op wat online staat. Van mijn oma en opa's heb ik zwart witte foto's. Mijn kinderen hebben een dvd met wat films met hun opa en oma maar ook veel kleurenfoto's. En nu, mijn kleinkinderen hebben YouTube. Films, stem en beeld. Ze kunnen zien waar OmaFarAway zich mee bezig houd. Waar ze naartoe gaat als ze wel op vakantie is. Ach, ik ben dan misschien geen perfecte camera vrouw en film editor, toch vinden de kids and anderen mij toff. Dat geeft een mens moed.

De afgelopen paar weken heb ik de ruimte genomen om weer bij te komen. Mijn routine komt geleidelijk aan weer op gang. Toch wordt het volgende week weer 'verstoord' door de aankomst van een vriendin uit Nieuw Zeeland. Er staan weer uitstapjes op het programma. Ik heb gekozen voor de provincie Zeeland. Twee jaar geleden was het meer midden Nederland. Giethoorn, Wiedde Weerribben, De Flevopolder. Ze genoot van de uitleg hoe ons land- ons land is. Daarna gaan we samen Wales verkennen. Er komt geen eind aan deze prachtige avonturen.

Deze OmaFarAway zit voorlopig niet achter de geraniums. Ik blijf filmen en genieten van wat op m'n pad komt. Wie weet wanneer ik weer de kans krijg om een bezoek Down Under te maken.

You live on the other side of the globe. From where I sit, it appears visitors are more likely to visit those who left their homeland than those who left, as it takes time and effort to become part of a new culture and feel 'settled in'. Not only that, but those 'left behind' are curious as to where their loved ones have gone to, what their new lifestyle and circumstances are. So it seems only logical these visits. Not to mention the costs involved.

Then, after some years, the time may just be ripe for a visit 'home' to show your children your own place of birth. To let oma and opa enjoy the pitter patter of feet in their home. I know I did. Almost 3 years ago my daughter, son in law and 3 children came for a visit. How I swelled with pride having them here. Having people visit is great. It's a big thing. Takes lots of planning and nutting out what type of activities, visits are appropriate and can be found time for. What is important? What are the interests, What cannot be left to chance? Family, friends, cousins....! Believe me, one tries to 'get it right' and hopefully the experiences, efforts and goodwill are appreciated. Great memories are born.

Some of you already know about the visit my grandson made recently. I was privileged to have him here 8 weeks. And yes, we had a plan. I also video-ed the events and placed them online. This will be like a photo album for him and others to look back on and refresh memories of so much we've shared together. I have black and white photos of my grandparents, my children have coloured photos and the odd film now transferred on DVD. My grandchildren will have YouTube. Feel free to watch what we got up to, where we went and what he all saw. It's cheaper than flying over yourself....!



These past weeks have been wonderful. The days just flew by. I fact I can't remember a year that has gone so fast or has had so many amazing things happening. Slowly my routine is returning to a more normal one. I've taken time to relax and gather my strength and recharge my batteries. He may have been 18 but I haven't been 18 for many a year! However I won't have much time to lay back and laze away. Next Thursday my girlfriend from New Zealand is arriving. We'll be playing tourist again like we did 2 years ago. After 8 days here she and I will be off to Wales. So looks like I'll be video-ing for a while yet. Great to learn something new and shake up the old grey matter.

Hope your year is a happy one- that life is smiling at you, and should there be more bumps in the road that you counted on- that you may have the strength and flexibility to go with the flow and come out smiling on the other side of the ride. OmaFarAway signing off for now. Till next time.......