Oma ver weg!
Zo dacht ik vroeger als kind na onze immigratie naar Nieuw Zeeland in 1961.
Niet dat ik maar één oma had - maar ze waren nu zo ver weg dat het gold voor allebei.
Als klein kind wonend in Nederland wist ik het verschil tussen de oma en opa's aan vaders kant. Dat waren ' moeke' en 'pake' in Leeuwarden, en aan aan moeders kant ' oma en opa bij de trap' in Mijdrecht.
Nu was er geen verschil meer- ze waren allebei VER WEG.
Kort na ons nieuw leven begon overleden er 5 familieleden in rap tempo achter elkaar.
Mijn moeder moest haar beide ouders en twee broers missen en mijn vader verloor zijn vader.
Afscheid nemen hadden we gedaan voor ons vertrek - maar dat het definitieve afscheid zich zo snel zou opvolgen had niemand voorzien. De klappen kwamen hard aan. Een begrafenis bijwonen zat er niet in - de mogelijkheden waren toen zo anders.
Ik was in en in verdrietig. Niet dat anderen dat niet waren maar ik kan alleen uit mijn eigen verleden, ervaringen en geschiedenis schrijven. Observaties van anderen daargelaten. Met mijn 8 jaar - dacht ik dat we misschien teveel verdriet hadden veroorzaakt door weg te gaan - vooral voor de twee opa's en 'oma bij de trap'. Maar ook een andere gedachten bekroop mij.
Oma (bij de trap) had ooit tegen mij gezegd dat als mensen sterven dat ze naar de hemel gaan -maar dan verder leefde in je hart. Je kon ze niet meer bezoeken maar je droeg ze mee in je hart. Daar heb ik veel steun aan gehad.
Als 8 jarige - wist ik dat we ver weg van alle familieleden woonde. Dat is niet te overbruggen voor een jong kind. Maar als ze nou eens in de hemel waren - dan had je ze ineens dichtbij. In je hart. Het verdriet zette zich om in een soort rustgevende blijdschap. Ik had alle die ik miste en nu waren overleden - dichtbij!
En hier gaat deze blog over.
Oma voor 9 bijzondere kleinkinderen!
Moeder van 3.
En ik woon VER WEG!
Het zal wel eventjes duren voordat ik de juiste format hebt gevonden- misschien komt er een Engelse vertaling naast - ik kijk even hoe het loopt!
In ieder geval veel lees plezier en laat een bericht achter.
Altijd leuk om wat feedback te krijgen!
Mooi initiatief en ik maak zeker de andere ver-weg-oma's attent op je blog.
ReplyDeleteDankjewel Evie! Ik ga hiermee aan de slag. Leuk om feedback to hebben gekregen!
DeleteLeuk Anita, dat je deze blog begonnen bent! Kan een mooi platform worden voor andere ver-weg-oma's!
ReplyDeleteDat was wel de achterliggende gedachten Marja - uiteraard ook gewoon het delen en schrijven erover. Bedankt voor je reactie en aanmoediging
Delete