Mee denken - mee doen - mee genieten

Hallo lezers

De tijd vliegt. Nog een paar weekjes en dan is mijn dochter met haar man en drie kinderen dichterbij dan ooit. Ze komen naar Europa.

Toen mijn man en ik in oktober 2013 in New Zealand waren beloofde mijn schoonzoon ons dat hij er voor zou zorgen dat hij samen met mijn dochter en de kinderen een bezoek zouden brengen aan Nederland- aan ons. Hij heeft de belofte waargemaakt en in de herfst is het zover. Dit zal de eerste keer zijn dat mijn dochter mij meemaakt in het land van mijn geboorte. Ik vind dat bijzonder.

In april 1971 begon ik aan mijn leven in New Zeeland. In juli 2000 pakten ik mijn leven weer op in Nederland, het land van mijn voorouders. Nu komt een van mijn 3 kinderen naar Nederland om te zien hoe ik hier woon en 'pas' zeg maar. Want daar kan zij zich uiteraard geen beeld van maken.

We gaan naar de markt, Biesbosch, Kinderdijk, fietsen en krotketje eten. We zullen op kinderkopjes wandelen en gevels bekijken. Een hele lijst van mogelijkheden ligt al klaar. Er zullen velen weggestreept worden en ook veel overblijven waar we geen tijd voor hebben. Er zal patat gekocht worden en op tafel komen en vla in de koelkast ( waar mijn schoonzoon gek op is). Een bezoek aan een pannenkoek restaurant zit er dik in en het vooruitzicht naar de Efteling te kunnen met mijn kleinkinderen vult mij met vreugde van de bovenste plank.

Ook belangrijk zal het bezoek zijn aan verschillende plekken die bijzonder zijn voor onze familie. Als het een beetje meezit wil ik haar naar mijn geboorteplek brengen. Zelf heeft ze ook een paar wensen die ik graag in vervulling zie gaan. Hoe lang hebben we - nou echt niet lang genoeg. Ja, mijn dochter is al eerder in Europa geweest waaronder Nederland. Dat was jaren geleden, met haar toenmalige vriend die nu haar echtgenoot is en vader van hun 3 kinderen. Toen woonde ik nog in New Zealand. Ze voelde zich er meteen 'thuis'. Een paar herinneringen ophalen zal geen kwaad.

Ik heb mee mogen denken, ik mag meedoen en ik zal zeer zeker mee genieten van alles wat we beleven zullen die kostbare dagen.

Ik ga een aftelkalender maken- net zo een als mijn kleinkinderen hebben. Ik voel me ook als een kind die met smart op cadeautjes avond wacht.

Lieve groet van 

Omaverweg.