Pasen, maar dan anders

Nederlandse versie! Sorry no English version today.

Mijn eerste week als 'omadichtbij' zit erop. Het waren drukke leuke en volle dagen.  Na de eerste paar dagen veel knuffles en gelach, was het tijd om een goed vriend te verrassen voor zijn 65 ste verjaardag. Phil en Robyn zijn al jaren goede vrienden, nee beste vrienden. We hebben veel lief en leed gedeeld over de jaren. Het bezoek dat zij aan mij brachten in Nederland in 2003 was uiterate bijzonder en ik voelde mij zeer bevoorrecht. Dus nu, even Phil verrassen. Dat betekende 300+ km rijden naar Napier. Wel ook de volgende dag weer terug want ik had een 'dinner date' met mijn twee jongste kleinkinderen bij hun kindy. Ook belangrijk.

Terwijl in Napier lukte het om met nog een speciale vriendin weer bij te kletsen. Lesley heeft haar ochtend omgegooid en kwam samen met Robyn en mij brunchen voordat ik weer naar Hamilton vertrok. Als oma ver weg, ben ik ook vriendin verweg en het doet mij enorm goed dat mn vriendinnen nog zoveel contact houden. Eind mei bezoekt Lesley met haar man en twee vrienden Amsterdam voor 3 nachten - dus dat wordt wederom feest.

De dagen die volgden waren ook vol en gezellig. Ook NAT! Meerdere onverwachte stortbuien die binnen enkele minuten kwamen aanwaaien en emmers vol lieten vallen. Drijf nat ben ik geweest. Tot mn huid toe. Mijn leren open schoenen hadden meer dan een nacht nodig om goed droog te worden- tja, als je niet thuis bent.....! En ik had bewust gekozen voor weinig omdat ik hier wat aan wilde schaffen.

Mijn plannen- dromen voor een Kiwi kinder Pasen liepen anders dan anders. Het werd een Pasen zoals velen hier- zonder omaverweg. Nou ja, zonder! Omaverweg werd ( en nog)  geweldig verzorgd alleen omaverweg lag op bed. Vrijdagochtend begon het al een beetje. Loomgevoel. De zon scheen en ik had een bezoek gebracht aan een Nederlands bevriend stel Joop en Sannie. Sannie en ik zijn nog wezen wandelen en lekker gebabbeld. Ik voelde mij langzaam minder worden. Bracht nog een kort bezoek aan mijn zoon en zijn gezin.. maar bleef niet lang. Ik zakte geleidelijk aan totaal in.

Zaterdag was koorts en hoest dag,mzondag koorst iets minder maar hoest niet. Vandaag hoop ik nog meer op te knappen dat ik morgen 'gewoon' weer mee kan doen. Nou ja, wel iets minder maar wel meer van de activiteiten kan genieten. Verdorie zeg!!

Het zweet staat me nu al op m'n rug. Ik wil graag wat actiever zijn dan alleen bank hangen. Dit is even genoeg voor vandaag.