Ik ga naar oma en ik neem mee.....: What to pack?

Scroll down for the English version

De dubbele cijfers zijn bijna op. Van 365 dagen zitten we nu op 12. sMorgens wordt ik vroeg wakker. De gedachten wassen als een overstroming door mijn brein. Van alles komt voorbij. Zijn afscheid thuis, nooit alleen op reis geweest. Ouders die eigenlijk trots maar ook met trillende stem zeggen, " geniet ervan lieverd". Ze hebben een zoon verloren aan een ongeluk.... nu laten ze eentje uitvliegen, letterlijk, om een groot avontuur aan te gaan. Gelukkig blijft er nog eentje achter. Een met twee kleintjes die een gat zullen vullen. De stilte doorbreken. Het huis zal toch niet leeg zijn. Na 8 weken laat ik hem weer los en keert hij terug. Vol ervaringen en indrukken.

" Oma, wat heb ik nodig? Wat zal ik mee brengen? Wil je een lijst maken. Ik weet het echt niet. Ik heb een rugzak. Wat is handig om mee te nemen? Zullen we samen winkelen voor wat nieuwe kleren?" Dat gaan wij zeker doen, en de lijst- die heeft hij inmiddels.

Ik verheug me op zijn aankomst. Ik fantaseer over zijn reis, over de ontdekkingen. Over het zien van zo'n giga Airport. Zijn onrust ervan en onzekerheid, " en nu, waar moet ik zijn? Waar moet ik mij melden? Welke vlucht? Hoe kom ik er? En zijn eventuele vermoeidheid. Heeft hij kunnen slapen? Film gekeken? Muziek geluisterd? Zit hij naar een rustig iemand, een kwebbelkous, of een leuke babbelaar die toevallig (?) ook zijn kant op gaat?

Natuurlijk red hij zich wel. Maar ik denk toch, het is  niet een klein dingetje maar een grote mensen stap. In z'n up. Want dat doet de jeugd. Die nemen grote mensen stappen. Zo worden ze groot.

Mijn mijmeringen gaan naar de lijst activiteiten die ik heb opgesteld. We hoeven het niet allemaal te doen maar toch, je wilt de tijd goed benutten. een aantal uitstapjes zijn een 'must'. Tickets zijn besteld, plekjes geboekt. Kan niet anders. Sommige dingen moet je gewoon inplannen en vast leggen - maar de 'gewonen' dagelijkse dingen gebeuren toch wel. Naar de markt, zou hij een haring willen happen? Stroopwafel lusten? Patatje oorlog eten? Lopend, fiets of bus- of alle 3? Waterbus naar Rotterdam! Ja leuk toch? Gewonen Hollandse kost of wat hij gewend is? De taal, hij wil de taal verkennen wat uitgebreider dan alleen "hallo, hoe gaat het?"

Slaapt hij wel goed op die slaap bank? Ligt het lekker voor hem? Ik heb het zelf 8 dagen gebruikt en vond het zalig, maar ja, ik ben een oma en hij een jonge stoere knaap. Zal winter nu echt weg blijven? Kunnen we een beetje rekenen op wat behaaglijke temperaturen?

Ik moet het los laten. Het komt allemaal op z'n pootjes terecht. Oh wat heb ik zin in 'ons' avontuur. Kom maar op 4 april.


En er komen filmpjes op mijn Youtube OmaFArAway te staan- ja echt well!

We are almost into single digits. There are not many left from the 365 days we started out with - now only 12 to go. All that planning, looking forward is almost at an end. Time to enjoy, fulfill and grab with both hands is almost upon us. I wake early, am slightly restless. As the  morning descends here and the light falls in through the window, I can't drift back to sleep. My brain is racing like a formula 1 car. Fast and furious. The sign posts flash by. I imagine his farewell. Parents caring, nervous yet proud. They've had to farewell one son- and let him go forever. Now the youngest is temporarily leaving the nest. Flying literally and making his way out into the great big world out there. Hugs, tears, nerves. I know he will be fine. He can do this. I am glad the house won't be silent while he is away. His older brother and his two cherubs will be the reasons there is still noise and laughter echoing in the rooms. And after 8 weeks I will send him home- release him back to his parents and loved ones. Full of adventures, stories and memories.

I'm so excited about the impending arrival. I imagine how his trip may go. About his discoveries, about the change over at the airport. He knows that it will be big and busy. He knows to ask for directions - and he will. Has he a quiet, chatty or interested passenger next to him? Does he strike a friendship, find a fellow 'dutch' traveller to journey with? Will he like the food" Watch movies, listen to music, sleep? Is he comfortable?

Yes, it will all be fine on the night/day. Generally speaking. All will be well. He will be fine, ask his way round, get the necessary info and journey on safely. He will arrive at Schiphol and I will be there with bells on. Well, not really. But with arms to hold and welcome him here.

" Oma, tell me, what will I need? What should I bring in the way of clothes? Can we shop there for stuff? Would you make a list maybe?" Of course I will make a list. And YES, we will go shopping together.

I have a 'to - do' list. Naturally. Some things are a 'must-do' list. Pre-booked and plannend. The rest we will wing it. What fits fits.Will he enjoy the walks, bike rides and places I've earmarked? Will he miss his 'home cooking' or will a world of taste open up for him and discover more likes that he thought ever possible? Will the winter finally leave before he arrives. Will spring crank up the temperatures somewhat? Will he sleep ok on the sleeper couch? I did, loved it in fact. But a young strapping lad needs his sleep.

I need to let go. I need to relax and know- all will be well. We will have the time of our lives. We will be blessed and enriched by it, learn from it and make memories that will last a lifetime. Roll on 4th April.

Oh yes, I will be posting some of our adventures on my YouTube OmaFarAway channel. Yes I will!