De tijd glipt door m'n handen- Time racing away.

Scroll down for the English version

Ik zie februari al wegglippen naar de eindstreep. Niet dat ik stil zit of dat er niets gebeurt maar de dagen gaan nu wel erg snel. April staat echt voor de deur. Max komt 4 april aan. Lekker vroeg. Al voor ontbijt. Dat wordt een slapeloze nacht en vroeg rijden naar Schiphol. Lach maar. Het is wel waar. Daar ben ik al een hele poos naar aan het uitkijken. Maar als het zo snel op mij af komt, gaan de weken erna ook snel. Des te meer reden om alles goed op een rijtje te hebben. Elk moment goed benutten- ook de vrije dagen van 'gewoon thuis'.

Het lijstje ' moet gezien, geweest zijn, gedaan hebben' is behoorlijk lang geworden. Daar zal het een en ander vast vanaf vallen. Maar liever teveel dan te weinig. En ik moet mijn kleinzoon ook kunnen motiveren om het allemaal maar leuk te vinden. Hij wil per se naar Berlijn en verder heeft hij geen wensen. Zegt, " oma je weet wat leuk is, ik niet en laat het over mij heen komen.!" Nou dat klinkt als een vrijbrief toch?

Ik maakten me wel zorgen, of nou ja, het hield me af en toe bezig, dat de winter maar niet wilde inzetten. Dacht even van, straks sneeuwt het in april. Kan nog hoor, weet ik. Zal hij niet erg vinden. Maar ik wel. Het weer hoeft niet per se elke dag zonnig en warm te zijn, toch terwijl je rondtrekt en wandelt of zo, wil je toch wat redelijke omstandigheden hebben nietwaar?

Ik ga oefenen met videos maken. De selfie stick is aangeschaft en de drie-poot voor mijn iPhone ook. Lijkt me leuk zijn ouders, mijn zoon en schoondochter, wat filmpjes te laten zien ipv alleen maar berichtjes en foto's te sturen. Ik ga er een videokanaal op na houden. De link zal ik tzt hier plaatsen voor diegene die het leuk vinden om te volgen. Ook dat vind ik enorm spannend.

Afgelopen maandag ben ik de stad in geweest en heb ik bij de ANWB de kaart voor Schotland aangeschaft. Ja, ik neem de TomTom mee, maar s avonds wat uitvogelen is ook leuk. De post van een paar weken geleden is daar in Australië aangekomen ( de vorige brief is er nog niet- in oktober verzonden). Nu prijkt de kaart van Nederland op de muur zodat Max zijn ouders onze routes kunnen volgen en een beetje een idee krijgen van de afstanden. Ach, het wordt spannend, leuk, soms overvol en vermoeiend maar over het algemeen- een bijzonder bezoek. OmaFarAway kan niet wachten totdat kleinzoon dichtbij is. Nu de vlucht nog. Dat is toch wel een hele onderneming voor een jonge vent uit een klein Australisch dorpje. Hij heeft een aantal keren Nieuw Zeeland bezocht. Toch, dat is maar een prulletje vergeleken bij dit grote stap. Komt goed.

Many years ago when soaps were just invented ( except for Coronation Street that is) I used to take a break while the kids were having an afternoon nap. The programme started with the sand timer and the voice in the background saying, "Like sands of the hours glass, so are the days of our lives". Remember that?? Well, those of you from that time frame anyway. And so it is. Time and sand- they just flow through your fingers so fast. In one way, looking forward to the event of my grandson's arrival, that's great. On the other hand, it also means his time here will disappear quickly too. All the more reason to be well organised and make sure my planning is well thought out. Even the 'stay at home days'!

The list of must sees, must go to's and must have experienced' is vast. Probably too full, but rather that then miss out stuff. I'd rather scratch something off than ponder on 'what next'? Max's only wish is Berlin. And that'll definitely happen. The rest he is leaving up to me, as he pointed out, " oma you know what's the stuff that's important." So, I have a mandate- make sure he sees, does and experiences as much as possible- within reason!

The weather held me captivated for a while. I thought winter was never going to arrive. We now have sunny days and way low temperatures. All things going to plan (no not Murphy's Law) and spring will almost be on time. Let's face it, it can still snow in April I'm just hoping it won't.

Last Monday I went into town and purchased a selfie stick, and a tripod for the phone. I'm a pretty modern oma as far as that's concerned. Give most things a go. Hoping to get the videos and events online so the home front get a more accurate and lively report instead of just photos and silent
messages. I'll post the link here shortly. Lots to learn. Have no experience on that level at all. But you can teach an old dog new tricks. I'll learn.

The map for Scotland is at the ready too. It'll be interesting to see what we will get up to there. Starting in Edinburgh and doing day trips or even maybe an overnighter away...for the somewhat longer haul? Who knows. In 2001 I sent him a t-shirt from Rob Roy and I climbed the Wallace Tower sending some things over for my grandson at the time. Now we can do this together. So exciting.

Anyway, I'm getting organised. Hope he is too? Never know with these young ones. Up and at 'm. Pack up and go. I know he is getting more and more excited too. Now just the hurdle of the flight. His flying experience is restricted to flights to New Zealand. This is a whole new ball game. Just getting his head around it is enough. The transfer on the way here- a short stop over. A bit longer on the way home. But then he knows the drill. Follow the signs and all will be well. OmaFarAway is slowly edging closer.