Wat een leuke verrassing

Kleine kinderen worden groot - en kleinkinderen ook! 

( kon de woordspeling even niet nalaten)

Ik blog al een tijd over diverse onderwerpen - en ben vorig jaar deze "omaverweg' blog begonnen. Ik houd de Blogs gescheiden omdat iedereen zo wel hun eigen interesses hebben.

Ik ben een Blogger

Ik heb een Keukenblog, - over mijn keuken ervaringen ed

een Geloofblog, - over geloofsonderwerpen

een Denkblog, - mijn gedachten enzo- gewoon ' het leven'

een Engelstaligblog - voor mijn engels sprekende familie en vrienden

en

een Omaverwegblog- jaja omdat ik en vele anderen een omaverweg zijn.

Ik heb op een Blog alle links staan- dus iemand kan over alle onderwerpen lezen of kiezen wat aanspreekt. Het is soms erg tijdrovend- maar voor mij een opluchting om dingen 'uit mijn hoofd' te krijgen. Het delen van gedachten is voor iedereen anders- ik voel mij er goed bij. Voor anderen is lezen over iets ook bevrijdend - te weten dat ze niet alleen zijn in dingen.

Een paar dagen geleden kwam er een 'ping' uit mijn telefoon- berichtje van mijn dochter in Hamilton

"Mum, maybe you would like to see this" en met daarin een link naar een blogadres.

Mijn oudste kleindochter is aan het bloggen geslagen.

Yeeeeeee, hiephiep. Wat leuk zeg.

Blijkt dat vanuit haar studie er onderwerpen zijn waar zij hun gedachten op moeten schrijven. Meteen een les in taal- maar ook in het verwoorden van belevenissen e.d.

Ik even blij- meteen de 3 berichtjes gelezen. Wat leuk.

Misschien zit het in de genen. Mijn vader was ook al veel bezig met woorden en schrijven. Ik heb een hele collectie poëzie uit zijn hand.

Ik ben benieuwd naar de volgende stukjes

Zo komt omaverweg - weer een stukje dichterbij.