Scroll down for the English version.
In April ga ik op bezoek bij mijn kinderen en klein kinderen. Puur geluk. Ik bof als geen ander. Het is bijna 2 en 1/2 jaar geleden dat ik ze gezien en geknuffeld hebt. Zo gaaf!! Blij blij blij!
Om betaalbare reizen Down Under te maken naar de kinderen heb ik mij jaren geleden aangemeld bij VliegNaar.nl. Op deze website kan je je laten inschrijven voor emails die aangeven wanneer er een aanbod voor een vlucht is naar een bestemming en voor welke prijs je wilt vliegen. Ik heb dus aangevinkt Australië en Nieuw Zealand en de prijs van de vlucht gehouden op -€1.000,00. Zo kan ik, tegen de tijd dat mijn spaarpotje weer begint vol te lopen, uitkijken naar een betaalbare vlucht. Alle dubbeltjes tellen mee.
Toen ik nog werkte, was het anders. Toen moest ik mijn vluchten plannen om mijn werk heen. Dat hoeft dus niet meer. Een aantal jaren geleden zijn mijn manlief en ik samen gegaan- voor €1863,00 retour NZ - met China Air. Geweldig. We hebben op de heen en terugreis een dagje Taipei gedaan. Daar zouden wij anders nooit zijn geweest.
Nu vlieg ik alleen en voor €723,00. Voorheen koos ik voor Singapore Air of Cathay Pacific. Nu kies ik voor de prijs - en deze keer voor China Eastern Air en een stopover in Shanghei. Ik vermaak me wel. Het is niet zo dat dit mijn eerste vlucht is- of eerste keer alleen. Ik pas me aan en zie ernaar uit om mijn kinderen en kleinkinderen weer in mijn armen te sluiten.
Maar ja, zulke aanbiedingen komen niet elke dag voor. Dus nu heb ik al in juli geboekt. De datums staan vast.
Het nieuwe schooljaar is begonnen. Ook zijn nu de activiteiten van het schooljaar bekend. tJa, en dan komt het. Ik kom een dag te laat aan en ga 2 dagen te vroeg naar huis om leuke activiteiten op school bij te wonen. Ik mis dus Oma/opa dag en de 1x per 3 jaar de School Gala. Potverdorie nog aan toe zeg. Dat is balen.
Na het ontvangen van deze data ben ik gaan bellen. Of ik de reisdatums kon aanpassen. Natuurlijk kan dat. Maar doen is een andere zaak. Ik moest meer bijbetalen dan de oorspronkelijke aanbieding, want die was niet meer geldig. Mijn geluk is niet weg- maar helemaal PUUR was het eventjes ook niet meer. De teleurstelling is gezakt ( een beetje) en het komt vast goed.
JAMMER JAMMER JAMMER.
Aan de ene kant snap ik het- aan de andere kant denk ik, de stoel is al bezet- op welke vlucht maakt niet uit. Ik ben al klant en het geld hebben ze al binnen. En voordat iemand zegt, "ligt aan de maatschappij" laat ik even zeggen; 'Nee, dat is niet waar, het ligt aan de vliegwereld en maatschappijen allemaal'. Want ooit eerder wilden ik mijn vlucht bij Cathay aanpassen. Ik was al in HongKong. Ik had een hele lange wachttijd- en informeerde naar een eerdere vlucht. Daar waren nog lege stoelen beschikbaar. Om mee te mogen vliegen en mijn vlucht dus te veranderen zou ik een nieuwe ticket moeten kopen. Schuiven naar een andere vlucht was niet mogelijk - behalve als nieuwe
passagier met alle financiële gevolgen van dien.
Een bedrag voor de admin snap ik nog. Maar enfin, genoeg erover. Ik moet die twee leuke activiteiten missen- en zal daar vrede mee moeten hebben. Sneu voor de kids ook, maar het is niet anders. Ik ga vol goede moed en met de al gemaakte plannen best wel genieten. Was eventjes een high en low moment in de planning.
A number of years ago I connected with a website for cheap flights down Under. I was able to select countries and a maximum flight price. When these became available I received an email and the choices that were available for me.
In July last year I booked a flight with China Eastern Airline for €723,00. Wonderful. I managed to save that up and have been saving holiday money since I booked. My first with this airline, and a first to Shanghai. When I was still employed I had to take holiday dates into account. Now I can plan when it suits me- and my purse. My experiences with Cathay Pacific and Singapore Airlines were also fine- just pricier than the offers I get now.
As schools have restarted recently, the dates for activities have also become known. And chance would have it, my dates are just short of two awesome activities that I have to miss. I arrive the evening of the oma/opa day at school, and I leave just 2 days before a Gala Day which is only held every 3 years. What a blow. Not only for me but also the kids. How I would have loved to have been there for them.
Yes, I did try to get the flights changed- the costs were prohibitive, sadly enough. Had my purse been deeper I would have gone earlier and left later. Not only am I disappointed, but the granddies weren't that thrilled either even though they didn't hold it against me. A pity and one of life's disappointments to just 'get over'.
I am still keen, still thrilled, still excited. The glow was dimmed a while but I won't let that spoil my fun. I am counting the days till I leave. Even the calendar at the kindy of the youngest ones has a circle of my arrival date around it. It doesn't get more exciting than that!
Thursday, 23 February 2017
Sunday, 12 February 2017
Logeren bij oma - staying at oma's!
Scroll down for the English translation/version.
Wie weet! Wie weet of deze grote droom werkelijkheid wordt. Wel weet ik dat mijn kleinzoon en ik allebei dezelfde droom hebben. Dat hij een poos bij oma kan logeren.
Op zich een natuurlijk iets. Oma's ( nou ja die ik ken in ieder geval) oma's houden ervan als kleinkinderen komen logeren. En als ik de verhalen geloven moet ( en dat doe ik ook hoor) dan houden kleinkinderen er ook van om bij oma te logeren. Maar in ons geval- toch wat lastiger als je aan de andere kant van de aardbol woont.
Mijn oudste kleinzoon zit in zijn laatste jaar high school. Het is even bikkelen want het leren - dat kan hij wel - maar valt hem eventjes tegen. Nog een jaartje doorzetten lieverd. Dan, als alles goed geregeld kan worden, mag je een poosje bij oma logeren.
Eerst kom ik nog op bezoek. Dan kunnen wij alles bespreken. Het is niet niks - voor het eerst en alleen zo'n lange vlucht te maken. Andere culturen en eindeloze uren in een vliegtuig als je dat vreemd is. Toch zijn ook hier al wat vorderingen gemaakt wat betreft - vooruitkijken. Een zoon van een vriendin van mij heeft al aangegeven het GAAF te vinden als hij op kan trekken met mijn kleinzoon. Mijn kleinzoon heeft aangegeven dat hij alvast gaat verdiepen in wat 'huis tuin en keuken' Nederlands om zich beter thuis te voelen.
Binnenkort gaan die twee jonge mannen met elkaar communiceren. Spannend. Ik lig er (nog) niet wakker van, maar het vooruitzicht en mogelijkheid heeft mij wel erg blij gemaakt. Misschien wordt deze droom van ons toch ooit werkelijkheid.
Studeren, sparen en goed voorbereiden- dat zijn de ingrediënten waar wij aan zullen sleutelen. Wat een heerlijk vooruitzicht.
Who knows. I am no fortune teller or have access to information as to how my future will unfold. I do however have a dream. I think it is a 'oma' dream held bij many. That the grandchildren come and stay. And my grandson also has a dream- to visit and stay with oma. I guess it sounds very 'ordinary' to some. But in our case - quite a big deal. It isn't as if his mum or dad can drop him off.
It will be hours in a plane, different cultural experiences and a awakening to a new world outside the comfort of home. All alien except for oma. One more year of school. One last hurdle before having the space to take time to see which road he will take to adulthood. What to become, what craft or profession to tackle? Time to be influenced by other things and then on returning home being wiser, wider travelled and hopefully more focussed on his possibilities.
A friend's son, about the same age, is keen to meet my grandson. My grandson is keen to learn some simple dutch so he can at least make himself understood or listen to conversations without feeling totally in the dark about what is being said. Language barriers will be broken. They are due to 'meet up' online any day now.
I am hopeful and optimistic. I know this year needs the focus to be on his study - so I will be there to encourage and support. A visit in a few months from me will also give us opportunity to plan and nut out the wishes we both have. It does have to be achievable and work for both of us.
What a great prospect! I am one happy oma.
Wie weet! Wie weet of deze grote droom werkelijkheid wordt. Wel weet ik dat mijn kleinzoon en ik allebei dezelfde droom hebben. Dat hij een poos bij oma kan logeren.
Op zich een natuurlijk iets. Oma's ( nou ja die ik ken in ieder geval) oma's houden ervan als kleinkinderen komen logeren. En als ik de verhalen geloven moet ( en dat doe ik ook hoor) dan houden kleinkinderen er ook van om bij oma te logeren. Maar in ons geval- toch wat lastiger als je aan de andere kant van de aardbol woont.
Mijn oudste kleinzoon zit in zijn laatste jaar high school. Het is even bikkelen want het leren - dat kan hij wel - maar valt hem eventjes tegen. Nog een jaartje doorzetten lieverd. Dan, als alles goed geregeld kan worden, mag je een poosje bij oma logeren.
Eerst kom ik nog op bezoek. Dan kunnen wij alles bespreken. Het is niet niks - voor het eerst en alleen zo'n lange vlucht te maken. Andere culturen en eindeloze uren in een vliegtuig als je dat vreemd is. Toch zijn ook hier al wat vorderingen gemaakt wat betreft - vooruitkijken. Een zoon van een vriendin van mij heeft al aangegeven het GAAF te vinden als hij op kan trekken met mijn kleinzoon. Mijn kleinzoon heeft aangegeven dat hij alvast gaat verdiepen in wat 'huis tuin en keuken' Nederlands om zich beter thuis te voelen.
Binnenkort gaan die twee jonge mannen met elkaar communiceren. Spannend. Ik lig er (nog) niet wakker van, maar het vooruitzicht en mogelijkheid heeft mij wel erg blij gemaakt. Misschien wordt deze droom van ons toch ooit werkelijkheid.
Studeren, sparen en goed voorbereiden- dat zijn de ingrediënten waar wij aan zullen sleutelen. Wat een heerlijk vooruitzicht.
Who knows. I am no fortune teller or have access to information as to how my future will unfold. I do however have a dream. I think it is a 'oma' dream held bij many. That the grandchildren come and stay. And my grandson also has a dream- to visit and stay with oma. I guess it sounds very 'ordinary' to some. But in our case - quite a big deal. It isn't as if his mum or dad can drop him off.
It will be hours in a plane, different cultural experiences and a awakening to a new world outside the comfort of home. All alien except for oma. One more year of school. One last hurdle before having the space to take time to see which road he will take to adulthood. What to become, what craft or profession to tackle? Time to be influenced by other things and then on returning home being wiser, wider travelled and hopefully more focussed on his possibilities.
A friend's son, about the same age, is keen to meet my grandson. My grandson is keen to learn some simple dutch so he can at least make himself understood or listen to conversations without feeling totally in the dark about what is being said. Language barriers will be broken. They are due to 'meet up' online any day now.
I am hopeful and optimistic. I know this year needs the focus to be on his study - so I will be there to encourage and support. A visit in a few months from me will also give us opportunity to plan and nut out the wishes we both have. It does have to be achievable and work for both of us.
What a great prospect! I am one happy oma.
Labels:
culture exchange,
friends,
language barrier,
logeren,
staying over
Monday, 6 February 2017
Ook anderen zijn aan het voorbereiden - getting organised.
Scroll down for the English version.
Toen ik mijn reis boekte sprak ik over maanden te gaan voor mijn vertrek. Die maanden zijn als sneeuw voor de zon verdwenen en nu ben ik aan weken toe. Het zal niet lang meer duren en het zullen dagen zijn die ik tel. Spannend allemaal.
Ik heb wat 'spulletjes' om mee te nemen. Niet overdreven of zo. De meeste cadeaus wil ik toch liever kopen als ik met de kleinkinderen ga winkelen. Zo kunnen ze zelf kiezen wat ze leuk vinden. Voor mijn kinderen- zeg zeggen dat ze geen wensen hebben - zal mijn cadeau meer in 'natura zijn. Oppas momenten, koken. Gezelligheid en ook wat samen momenten. Daar doe je het voor. Zo'n reis. Je wilt even weer samen zijn. Leuke dingen delen. Dagje uit, film kijken, wijntje drinken. Even samen in een ruimte zijn.
Terwijl ik bezig ben met aftellen worden er op andere plekken ook voorbereidingen getroffen. Mijn zoon en schoondochter hebben de logeerkamer onder handen genomen. Echt HELEMAAL gestript en opnieuw met gipsplaten de muren bekleed. Nieuw raamkozijn, het isolatie materiaal vervangen. Noem maar op. Nu nog een kleurtje aan de muren en opnieuw meubileren. Ik krijg plaatjes te zien en wordt ook naar mijn mening gevraagd. Zo gaaf.
Ik kom aan in de nazomer periode. Dan is het voor mij niet koud- maar ik weet nu al dat mijn schoondochter zich al met een fleece zal warm houden. Terwijl ik nog met blote armen loop. Heerlijk. Ik heb er zo'n zin in. Toch beleef ik hie rook nog leuke dingen. Er staan bezoeken van vrienden gepland, er komt een verkiezing aan, manlief en ik gaan nog een paar daagjes weg met vrienden. Saai is ons leven niet. Ik probeer van elke dag volop te genieten.
When I booked my plane ticket, I was counting the months. Now that those have passed I am into counting weeks and I know how fast that can go. Not long and I will be counting the days before take off.
I have collected a few bits and pieces to take with me as presents although I prefer to go shopping with my grandchildren so they can chose their own gift. As they get older, they have wishes of their own. For my children, who say they don't want presents- just me, I will gift gifts of love. Going to a movie, sharing a bottle of wine, cooking them a meal. Sharing stories. Because that's the point of the exercise. To spend time together. In the same space. Enjoying each other's company.
While I am slowly getting my act together, others are too. My son and daughter in law in Australia are redecorating the spare room. Even the gib walling has been replaced as is the insulation. New window frame. The lot. I am being kept up to date with the progress and possible purchases to refurbish the room. I can't wait to see it and 'move in' for 2 weeks.
My time in New Zealand will be interrupted by my 'trip across the ditch' after which I return to New Zealand for 'part 2' of my visit there. I know the days will flash past and time to return home will present itself before I have managed to do all the 'wishes' I have on my list.
Roll on April - although all the events here are worth enjoying too. The diary is filled with plenty of things to look forward to. Most important is to enjoy each day, one at a time. And at the back on my mind- the clock is counting down. Tick tock tick tock.
Toen ik mijn reis boekte sprak ik over maanden te gaan voor mijn vertrek. Die maanden zijn als sneeuw voor de zon verdwenen en nu ben ik aan weken toe. Het zal niet lang meer duren en het zullen dagen zijn die ik tel. Spannend allemaal.
Ik heb wat 'spulletjes' om mee te nemen. Niet overdreven of zo. De meeste cadeaus wil ik toch liever kopen als ik met de kleinkinderen ga winkelen. Zo kunnen ze zelf kiezen wat ze leuk vinden. Voor mijn kinderen- zeg zeggen dat ze geen wensen hebben - zal mijn cadeau meer in 'natura zijn. Oppas momenten, koken. Gezelligheid en ook wat samen momenten. Daar doe je het voor. Zo'n reis. Je wilt even weer samen zijn. Leuke dingen delen. Dagje uit, film kijken, wijntje drinken. Even samen in een ruimte zijn.
Terwijl ik bezig ben met aftellen worden er op andere plekken ook voorbereidingen getroffen. Mijn zoon en schoondochter hebben de logeerkamer onder handen genomen. Echt HELEMAAL gestript en opnieuw met gipsplaten de muren bekleed. Nieuw raamkozijn, het isolatie materiaal vervangen. Noem maar op. Nu nog een kleurtje aan de muren en opnieuw meubileren. Ik krijg plaatjes te zien en wordt ook naar mijn mening gevraagd. Zo gaaf.
Ik kom aan in de nazomer periode. Dan is het voor mij niet koud- maar ik weet nu al dat mijn schoondochter zich al met een fleece zal warm houden. Terwijl ik nog met blote armen loop. Heerlijk. Ik heb er zo'n zin in. Toch beleef ik hie rook nog leuke dingen. Er staan bezoeken van vrienden gepland, er komt een verkiezing aan, manlief en ik gaan nog een paar daagjes weg met vrienden. Saai is ons leven niet. Ik probeer van elke dag volop te genieten.
When I booked my plane ticket, I was counting the months. Now that those have passed I am into counting weeks and I know how fast that can go. Not long and I will be counting the days before take off.
I have collected a few bits and pieces to take with me as presents although I prefer to go shopping with my grandchildren so they can chose their own gift. As they get older, they have wishes of their own. For my children, who say they don't want presents- just me, I will gift gifts of love. Going to a movie, sharing a bottle of wine, cooking them a meal. Sharing stories. Because that's the point of the exercise. To spend time together. In the same space. Enjoying each other's company.
While I am slowly getting my act together, others are too. My son and daughter in law in Australia are redecorating the spare room. Even the gib walling has been replaced as is the insulation. New window frame. The lot. I am being kept up to date with the progress and possible purchases to refurbish the room. I can't wait to see it and 'move in' for 2 weeks.
My time in New Zealand will be interrupted by my 'trip across the ditch' after which I return to New Zealand for 'part 2' of my visit there. I know the days will flash past and time to return home will present itself before I have managed to do all the 'wishes' I have on my list.
Roll on April - although all the events here are worth enjoying too. The diary is filled with plenty of things to look forward to. Most important is to enjoy each day, one at a time. And at the back on my mind- the clock is counting down. Tick tock tick tock.
Subscribe to:
Posts (Atom)