De laatste loodjes

Vorig jaar om deze tijd kregen wij de sleutel voor ons appartement. Wij zouden van een dijkhuis naar een 'gelijkvloers woning' verhuizen. Nou had ik al 30 jaar ervaring met gelijkvloers dus voor mij niet zo anders.

Wel voor mijn echtgenoot en onze vriendenkring. Want - gelijkvloers wonen doe je toch pas als je oud bent!!!!!

Nu wordt er anders naar gekeken door de laatst genoemde. Wj zijn nu niet ouder dan voor de verhuizing - hebben alleen maar meer tijd om van onze 'vrijheid' te genieten.

Enfin, dat is een ander verhaal. We wonen nu op een pracht locatie, hebben het huis de afgelopen 11 maanden 'naar onze smaak' ingericht ( het was totaal leeg dus een schone lei) en zijn nu in aller ijl de laatste dingetjes aan het afmaken.

We hadden een streven - om voor het eind van het jaar alles af te hebben zodat we in het voorjaar niet nog een keer de gereedschap kist en verfkwasten tevoorschijn  moesten halen. Maar er heeft een iets dringender reden zich voorgedaan. We krijgen bezoek- van dochter, schoonzoon en drie kleinkinderen- Down Under bezoek wel te verstaan. Op z'n Nederlands krijgen we allemaal gefronste wenkbrauwen van " hoe moet dat dan - waar moet iedereen slapen?" en dan antwoord ik op z'n Nieuw Zeelands van " oh joh, dat gaat makkelijk".

Want we zijn wat gewend Down Under als er bezoek komt. De afstanden zijn soms zo lang dat het een weekend of week bezoek wordt. Erg gezellig met een tafel vol ontbijt gasten... nummertje trekken voor de douche. Matrasje hier, slaapzak daar. Opschuiven en delen die kamers. Nu hoeft niemand op de vloer en we gebruiken ook geen slaapzakken maar een dubbel luchtmatras, een slaapbank en een logeer bed. En ja, dat past - NET!

Oh wat verheug ik me op het weerzien van mijn geliefde kroost. Om het helemaal tof te maken- blijven de ouders 10 dagen weg zodat ik oma kan zijn - van HEEL DICHT BIJ! Ik heb er zo'n ZIN IN!!