Het is niet anders

Je kan niet overal bij zijn.

De wereld van vandaag is kleiner geworden - nee ik zeg het verkeerd. De afstanden zijn tegenwoordig te overbruggen. Want 'Down Under' is nog net zo ver als in de jaren '60 alleen wij gaan anders met die afstanden om.

In de jaren'60 was het contact houden met familie die naar het diepe zuiden waren vertrokken, best wel lastig en tijdrovend. Tegenwoordig houden mensen wat strakker contact met 'the home front' oftewel 'achterblijvers' door de verschillende media vormen die wij vandaag en de dag 'rijk' zijn.

Ik spaar er hard voor en als je goed op aanbiedingen let is het mogelijk om zo'n lange reis te maken. Ik zou best wel 1ste klas willen vliegen maar over zo'n portemonnee beschik ik niet, dus ben ik al lang blij dat ik zo af en toe op een stoel wat uurtjes door kan brengen om naar mijn kinderen en kleinkinderen te gaan.

Tien jaar geleden heb ik de Hollandse zomer verruild voor een Nieuw Zeelandse winter. Nou het was behoorlijk koud- met vorst op de grond en weinig zon in NZ en in Nederland vielen de mussen van de daken van warmte. Had ik even pech. Maar nee hoor. Pech was het allerminst. Ik was aanwezig toen mijn tweede kleindochter ( 5de kleinkind) geboren werd. Daar krijg je het warm van nietwaar?
De aller eerste keer dat ik op de geboortedag zelf mijn kleinkind in mijn armen kon nemen. Hoe bijzonder is dat?

Het is mij alleen maar een keer gelukt. En dat moment koester ik op een speciale manier.

Het is dus alweer 10 jaar geleden. Het kindje is een jonge dame. Is vrolijk, heeft ook haar dames buitjes, toch ook haar goedlachse kant. Net als haar oma bakt ze graag en ze heeft een voorliefde voor haar moestuintje. Dat zit volgens mij ook in de gene. Ze doet het goed op school, rijd paard en komt geen vriendinnetjes te kort.

Vorig jaar kwam ze op bezoek met de rest van het gezin. Wat hebben wij een lol gehad. Zelfs macarons gebakken samen. Geweldig.

Mijn spaarpotje is nog niet helemaal vol - maar vol genoeg om plannen te maken. Je kan niet overal bij zijn, dat is een waarheid waar ik mee leef. De momenten dat ik daar ben zijn ook bijzonder, vol, rijk aan liefde en knuffels.

Dus, deze oma ver weg, komt met de dag dichterbij. Het is alleen maar een kwestie van tijd en kilometers. En dan ben ik weer eventjes overal BIJ!

Uitstapjes en ansichtkaarten

Dag uitstapjes maken- echt gezellig. Mijn man en ik trekken er wel eens op uit. Ook met een stel zeer goede vrienden. Dan heb je later nog gesprekstof en een moment om herinneringen en ervaringen te delen.

Het zijn uitstapjes die anderen misschien met kleinkinderen maken. Wij bezoeken dierentuinen, bijzondere plekken, Natuurparken en ook wel wat meer toeristische attracties zoals het Open Lucht Museum, Archeon, Park Hoge Veluwe e.d.

Onlangs zijn wij nog met een mini cruise naar York geweest. Ontzettend leuk. Twee nachten op de ferry van P & O met als beleg op een boterham - bezoek aan York!

Ja, dan mis ik de kids nog wat meer dan gewoonlijk. Ik stuur een berichtje, een foto via de telefoon om toch de ervaring en het moment een beetje te delen.

Een van mijn activiteiten op zo'n uitstapje is - zoeken naar leuke ansichtkaarten. Voordat mijn moeder overleed - stuurde ik haar ook kaarten. Zomaar, om iets te laten horen. Ik betrap mijzelf nog wel eens, als ik een kaart zie die zij mooi had gevonden, dat ik mijn hand ernaartoe rijk en opeens realiseer, ze is er niet meer.

Ansichtkaarten kwamen in mijn jongere jaren vaak door de brievenbus. Mijn oma (moeder van moeder) stuurde regelmatig kinderkaarten. Misschien heb ik die 'tik' ook bedenk ik mij nu. Iets van de vreugde van het ontvangen van een kaart, dat wil ik doorgeven.

Door het versturen van de kaarten weet ik dat de (klein)kinderen met veel plezier beleven. Niet alleen van de kaart zelf maar ook van het feit dat ik aan ze denk op bijzondere plekken die ik graag met ze deel.

Ook mijn 15 jarige kleinzoon krijgt nog steeds een kaart- en nee, daar is hij niet te oud voor. De kaarten voor hem zijn ook nauwkeurig gekozen.

Er liggen nu weer kaarten op het kastje in de gang, die gaan vanmiddag in de brievenbus en als het goed gaat - dan bezorgt de postbode ze volgende week om deze tijd op het juiste adres. En zo kunnen wij toch onze uitstapjes delen.

love you lots - oma xx